آموزش شناسایی خطای ۴۰۴ در GA4

در گذشته، انتقال پراپرتی بین اکانت های Google Analytics امکان‌پذیر نبود. گوگل به تازگی قابلیت انتقال پراپرتی را معرفی کرده است که به شما اجازه می‌دهد یک پراپرتی منبع را به پراپرتی مقصد در چند کلیک منتقل کنید. کاربران GA4 می‌توانند چندین پراپرتی در یک اکانت داشته باشند که این امر تحلیل داده‌ها و مدیریت پراپرتی ها را تسهیل می‌کند. در این محتوای آموزشی، مراحل ساده انتقال پراپرتی آنالیتیکس ۴ به اکانت دیگری را به شما آموزش می‌دهد.

سه دلیل برای انتقال یک پراپرتی در گوگل آنالیتیکس ۴

دلایل متعددی برای انتقال یک پراپرتی از یک اکانت گوگل آنالیتیکس به اکانت دیگر وجود دارد. در ادامه، ۲ مورد از رایج‌ترین آنها را بررسی می‌کنیم:

• افزایش کنترل بر پراپرتی: اگر پراپرتی شما در اکانت گوگل فرد یا تیم دیگری باشد (مانند تیم بازاریابی)، انتقال پراپرتی به اکانت شخصی خود می‌تواند به شما امکان کنترل بیشتر بر داده‌های آن را بدهد.
• حذف اکانت GA4: اگر قصد دارید یک اکانت گوگل آنالیتیکس که دیگر استفاده نمی‌شود را حذف کنید، اما همچنان می‌خواهید داده‌های پراپرتی خود را حفظ کنید، انتقال پراپرتی می‌تواند راهکار مناسبی باشد.

با انجام Move Property چه اتفاقی رخ میدهد؟

اگر یک پراپرتی (Property) را در گوگل آنالیتیکس به اکانت دیگری منتقل کنید، اتفاقات زیر رخ خواهد داد:

• تمام دیتا استریم ها، داده‌های ایمپورت شده، داده های قدیمی، گزارش های سفارشی و Custom Definationها که به آن پراپرتی مربوط هستند، از اکانت مبدأ به اکانت مقصد منتقل می‌شوند.

• کد رهگیری (Tracking Code) پراپرتی تغییر نمی‌کند و همان شناسه رهگیری (ID) باقی می‌ماند، حتی بعد از انتقال.

• برخی از اکانتهای لینک شده به پراپرتی آنالیتیکس ۴ به اکانت مقصد متصل می‌شوند (مانند گوگل سرچ کنسول، گوگل ادز، بیگ کوئری و غیره).
• تنظیمات و فیلترهای دیگر به اکانت مقصد کپی می‌شوند، مگر اینکه اکانت مقصد همان فیلتر را داشته باشد. در این صورت، فیلترهای موجود در اکانت مبدأ از بین نمی‌روند.

به طور خلاصه، بیشتر داده‌ها و تنظیمات پراپرتی به صورت کامل به اکانت جدید منتقل می‌شوند و تغییر خاصی در کد رهگیری یا داده‌های اصلی نخواهد بود، مگر در موارد استثنا.

نحوه انتقال یک پراپرتی از یک اکانت به اکانت دیگر در آنالیتیکس

برای انتقال یک پراپرتی در گوگل آنالیتیکس به یک اکانت دیگر، باید مطمئن شوید که دارای دسترسی “Admin” هستید. تنها کاربرانی که این سطح دسترسی را دارند، امکان استفاده از ویژگی انتقال پراپرتی را دارند.

بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌های بازاریابی این دسترسی‌ها را به مشتریان خود نمی‌دهند، زیرا در این صورت، آن‌ها به دیگر پراپرتی‌های مشتریان نیز دسترسی خواهند داشت.

بنابراین، قبل از اقدام به انتقال، از داشتن دسترسی‌های لازم اطمینان حاصل کنید. پس از آن، می‌توانید تنها در چهار مرحله، یک پراپرتی GA4 را از یک اکانت به اکانت دیگری منتقل کنید.

مرحله ۱: ورود به بخش تنظیمات پنل Admin

ابتدا وارد اکانت کاربری Google Analytics خود شوید و پنل Admin را باز کنید. پس از ورود به بخش مدیریت GA4، می‌توانید به مرحله بعد بروید.

مرحله ۲: انتخاب تنظیمات پراپرتی (Property) و کلیک روی “انتقال پراپرتی”

در پنل مدیریت، روی گزینه “Property Settings” کلیک کنید. صفحه جدیدی برای تنظیمات باز می‌شود. پراپرتی مورد نظر را پیدا کنید، روی گزینه “Move Property” کلیک کنید و به صفحه بعد بروید.

مرحله ۳: انتخاب اکانت مقصد و تأیید دسترسی‌های پراپرتی

در این مرحله، باید اکانت مقصدی که می‌خواهید پراپرتی را به آن منتقل کنید، انتخاب کنید و سپس درباره دسترسی‌های کاربران تصمیم بگیرید.
دو گزینه برای دسترسی‌های پراپرتی وجود دارد:

• جایگزینی دسترسی‌ها: دسترسی‌های پراپرتی منتقل‌شده از اکانت مقصد به ارث برده می‌شوند.
• حفظ دسترسی‌های فعلی: تمامی دسترسی‌های فعلی همراه با پراپرتی منتقل می‌شوند.

گزینه مناسب را انتخاب کرده، تیک “تأیید تغییرات” را بزنید، روی “ذخیره” کلیک کنید و ادامه دهید.

مرحله ۴: تغییر مالکیت پراپرتی در Google Analytics

در این مرحله درخواست انتقال انجام می‌شود و باید چند دقیقه منتظر بمانید تا انتقال به اکانت مقصد با موفقیت انجام شود.
سپس روی “رفتن به خانه” کلیک کنید و پس از مدت کوتاهی پراپرتی مورد نظر در اکانت مقصد GA4 نمایش داده خواهد شد. به این ترتیب پراپرتی به اکانت جدید در Google Analytics منتقل می‌شود.

دلایلی که نمی‌توانید یک Property در گوگل آنالیتیکس (GA4) جابه‌جا کنید:

اگرچه جابه‌جایی یک Property در GA4 به‌طور کلی فرآیندی ساده است، اما در برخی موارد ممکن است با مشکل مواجه شوید. این مشکلات معمولاً به دلیل رعایت نکردن قوانین پایه جابه‌جایی Property‌ها پیش می‌آید. سه دلیل اصلی که باعث می‌شود نتوانید یک Property را از یک اکانت به اکانت دیگر منتقل کنید عبارتند از:

1. اتصال Property به Google Ad Manager. اگر پراپرتی به Google Ad Manager متصل باشد، باید ابتدا آن را از این سرویس جدا کنید.
2. شما در حال تلاش برای جابه‌جایی یک Roll-Up Property هستید. اگر می‌خواهید یک Roll-Up Property را جابه‌جا کنید (یعنی یک Property که داده‌های چند Property دیگر را در خود دارد)، ابتدا باید تمام Property‌های منبع آن را حذف کنید. همچنین اگر می‌خواهید یک Property منبع را جابه‌جا کنید، باید آن را از Roll-Up Property جدا کنید. برای انجام این کار، می‌توانید از طریق پنل مدیریت GA4 به بخش تنظیمات Property بروید و آن را از Roll-Up جدا کنید.
3. پردازش گزارش‌های سمپل نشده (Unsampled Reports). اگر برای پراپرتی گزارش‌هایی در حال پردازش باشند که بدون نمونه‌گیری اجرا شده‌اند، انتقال انجام نمی‌شود. در این حالت باید صبر کنید تا پردازش این گزارش‌ها تمام شود و سپس مجدداً عملیات انتقال را انجام دهید.
4. محدودیت تعداد Property در حساب مقصد. هر اکانت در آنالیتیکس ۴ به طور پیش‌فرض می‌تواند حداکثر ۵۰ پراپرتی داشته باشد. اگر این سقف پر شده باشد، امکان انتقال پراپرتی جدید وجود ندارد.

یکی از مفاهیم کلیدی در تحلیل رفتار کاربران و اندازه‌گیری اثربخشی کمپین‌های تبلیغاتی در Google Analytics 4، مفهوم Conversion Window یا همان پنجره تبدیل است. در این مقاله، به زبان ساده و کاربردی توضیح می‌دهیم که Conversion Window چیست، چه تأثیری بر داده‌های شما دارد، تنظیم پیش‌فرض آن در GA4 چگونه است، و بهترین روش برای تنظیم بهینه آن چیست.

Conversion Window بازه‌ای زمانی (بر حسب روز) است که تعیین می‌کند یک «نقطه تماس» (Touchpoint) ، مثل کلیک روی یک تبلیغ، بازدید از صفحه فرود یا تعامل با یک کمپین ایمیلی، تا چه مدت می‌تواند به‌عنوان منبع یک «تبدیل» (Conversion) شناسایی و ثبت شود.

به زبان ساده:
اگر پنجره تبدیل روی ۳۰ روز تنظیم شده باشد، یعنی اگر کاربر تا ۳۰ روز پس از اولین تعامل، تبدیل (مثلاً خرید) انجام دهد، نقطه تماس اولیه اعتبار تبدیل را دریافت می‌کند.

در اسکرین‌شات، بخش تنظیمات GA4 را می‌بینیم که در آن می‌توان پنجره تبدیل برای رویدادهای مختلف را مشخص کرد.
مثلاً برای رویدادهای جذب (Acquisition Key Events) مانند first_visit یا first_open، گزینه‌های زیر وجود دارد:

• ۷ روز
• ۳۰ روز (پیش‌فرض)

همچنین برای سایر رویدادها نیز می‌توان بین گزینه‌های:

• ۳۰ روز
• ۶۰ روز
• ۹۰ روز
  یکی را انتخاب کرد.

در صورتی که به‌طور منظم گزارش‌های تحلیلی Google Analytics را بررسی می‌کنید، ممکن است متوجه رشد تدریجی ترافیک دایرکت (Direct) در وب‌سایت خود شده باشید. این روند اگر نادیده گرفته شود، می‌تواند به جایی برسد که بخش قابل‌توجهی از ورودی‌های وب‌سایت، بدون منبع مشخص ثبت شود؛ به‌عبارتی «دایرکت».

زمانی که منبع ورودی کاربران به‌درستی شناسایی نشود، تحلیل اثربخشی کانال‌های بازاریابی، ارزیابی عملکرد کمپین‌ها و حتی تصمیم‌گیری برای تخصیص بودجه تبلیغاتی، با خطا مواجه خواهد شد. در این مقاله، دلایل اصلی افزایش ترافیک دایرکت (Direct) بررسی شده و راهکارهایی برای اصلاح این مسئله در ساختار تحلیلی GA4 ارائه خواهد شد.

دلایل رایج افزایش ترافیک دایرکت (Direct) در گزارش‌های Google Analytics

در ادامه، فهرستی از شایع‌ترین عوامل ثبت نادرست منبع ترافیک کاربران به‌صورت دایرکت (Direct) ارائه می‌شود:

1. تگ‌گذاری نادرست در URLهای مربوط به کمپین‌های بازاریابی
2. نبود کد رهگیری Google Analytics در تعدادی از صفحات وب‌سایت
3. ارسال ایمیل‌های تبلیغاتی بدون تگ‌گذاری صحیح
4. تنیمات نادرست کراس دامین ترکینگ (Cross-Domain Tracking)
5. استفاده از ساختار Headless در طراحی سایت
6. استفاده از اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای (SPA)
7. عدم فیلترگذاری مناسب بر روی ترافیک داخلی سازمان
8. استفاده از (HTTP) در برخی صفحات
9. اختلال در ثبت Referrer به‌دلیل کش مرورگر
10. طراحی نامناسب فرآیند جذب سرنخ که منجر به ثبت ترافیک به‌صورت دایرکت می‌شود
11. استفاده کاربران از افزونه‌های مسدودکننده تبلیغات (Adblocker)
12. افزایش آگاهی از برند و ورود مستقیم کاربران از طریق بوکمارک یا تایپ URL
13. ثبت ترافیک جعلی ناشی از فعالیت اسپم‌بات‌ها

۱. تگ‌گذاری نادرست در URLهای کمپین‌های بازاریابی

یکی از مهم‌ترین دلایلی که موجب افزایش ترافیک دایرکت (Direct) در گزارش‌های Google Analytics می‌شود، تگ‌گذاری نادرست یا ناقص URLهای مورد استفاده در کمپین‌های بازاریابی است.

در صورتی که لینک‌های کمپین‌های ایمیلی، شبکه‌های اجتماعی، تبلیغات کلیکی یا حتی پیامک‌ها به‌درستی تگ‌گذاری نشده باشند، مرورگر کاربر نمی‌تواند منبع ارجاع‌دهنده (Referrer) را به Google Analytics ارسال کند. در نتیجه، آنالیتیکس این بازدید را به‌صورت دایرکت ثبت خواهد کرد، در حالی که واقعیت چنین نیست.

به‌عنوان مثال، اگر در یک کمپین تبلیغاتی در تلگرام یا لینکدین، از لینکی استفاده شود که فاقد پارامترهای UTM باشد، ممکن است ورودی کاربران از طریق آن کمپین در Google Analytics به‌عنوان دایرکت (Direct) شناسایی شوند. این موضوع نه‌تنها باعث گمراهی در تحلیل عملکرد کمپین‌ها می‌شود، بلکه می‌تواند ارزیابی کلی از منابع ورودی را نیز مخدوش کند.

راهکار پیشنهادی:

برای پیشگیری از این خطا، توصیه می‌شود از ابزار Google URL Builder یا سایر ابزارهای معتبر جهت تولید لینک‌های تگ‌گذاری‌شده استفاده شود. به کمک این ابزار می‌توان پارامترهای تحلیلی زیر را به لینک‌ها اضافه کرد:

• utm_source: مشخص‌کننده منبع ترافیک (مثلاً telegram، newsletter)
• utm_medium: نوع رسانه یا کانال (مثلاً cpc، social، email)
• utm_campaign: نام کمپین
• utm_content و utm_term (در صورت نیاز برای جزئیات بیشتر)

نمونه لینک تگ‌گذاری‌شده:
https://example.com/landing-page/?utm_source=telegram&utm_medium=cpc&utm_campaign=summer_offer

همان لینک بدون تگ:

https://example.com/landing-page/

۲. نبود کد رهگیری Google Analytics در برخی از صفحات وب‌سایت

یکی دیگر از دلایل افزایش ثبت ترافیک به‌صورت دایرکت (Direct)، عدم وجود یا بارگذاری ناقص کد رهگیری Google Analytics در برخی از صفحات وب‌سایت است. این موضوع معمولاً در وب‌سایت‌هایی مشاهده می‌شود که دارای ساختار پیچیده، صفحات فرعی متعدد یا چندین قالب (Template) متفاوت هستند.

در صورتی که کاربر از طریق یک کمپین وارد صفحه‌ای از سایت شود که فاقد کد رهگیری باشد، Google Analytics نمی‌تواند آن بازدید را ثبت کند. اگر کاربر از آن صفحه به صفحه‌ای دیگر (که کد رهگیری دارد) هدایت شود، آنالیتیکس آن بازدید را به‌عنوان شروعی جدید در نظر گرفته و از آنجا که اطلاعاتی درباره منبع اولیه در دست ندارد، آن را به‌صورت دایرکت (Direct) ثبت می‌کند.

این اتفاق به‌ویژه در شرایط زیر بیشتر رخ می‌دهد:

• وجود صفحات قدیمی که به‌روز نشده‌اند و هنوز کد رهگیری در آن‌ها درج نشده است
• عدم هماهنگی میان تیم فنی و بازاریابی در زمان انتشار صفحات لندینگ کمپین‌ها
• خطاهای فنی یا اسکریپت‌هایی که مانع از بارگذاری صحیح کد رهگیری می‌شوند (مثلاً تداخل با پلاگین‌ها یا خطا در بارگذاری تگ‌ها)

راهکار پیشنهادی:

۱. ممیزی کامل صفحات سایت
با استفاده از ابزارهایی مانند Google Tag Assistant یا افزونه‌های مرورگر مانند GA Debugger می‌توانید بررسی کنید که آیا در تمامی صفحات موردنظر، تگ‌های رهگیری فعال هستند یا خیر.

۲. یکپارچه‌سازی کد رهگیری در قالب‌ها
در صورت استفاده از CMS مانند وردپرس یا سیستم‌های مشابه، توصیه می‌شود کد رهگیری Google Analytics در بخش‌های مشترک قالب سایت (مانند Header یا Footer) قرار گیرد تا در تمام صفحات به‌صورت خودکار بارگذاری شود.

۳. استفاده از گوگل تگ منیجر
انتقال مدیریت تگ‌ها به GTM باعث افزایش دقت، انعطاف‌پذیری و قابلیت کنترل بهتر می‌شود. به‌علاوه، با استفاده از تریگرها و شرط‌ها می‌توان تضمین کرد که کد رهگیری تنها در صفحات مورد نظر یا در همه صفحات سایت به‌درستی فعال شود.

۳. ارسال ایمیل‌های تبلیغاتی بدون تگ‌گذاری صحیح

کمپین‌های ایمیلی یکی از پرکاربردترین ابزارهای بازاریابی دیجیتال محسوب می‌شوند. با این حال، در صورتی که لینک‌های موجود در ایمیل‌ها فاقد پارامترهای تحلیلی UTM باشند، Google Analytics نمی‌تواند منبع واقعی بازدید کاربران را شناسایی کند و ترافیک حاصل از این ایمیل‌ها را به‌صورت دایرکت (Direct) ثبت خواهد کرد.

در بسیاری از سیستم‌های مدیریت ایمیل (چه خارجی مانند Mailchimp و چه داخلی مانند نجوا یا پاکت)، اگر قابلیت تگ‌گذاری خودکار لینک‌ها فعال نباشد، تمامی کلیک‌های دریافتی از ایمیل‌ها در آنالیتیکس، بدون منبع مشخص ثبت می‌شوند. این موضوع به‌ویژه زمانی که در حال اجرای کمپین‌های چندمرحله‌ای (Multi-Touch) هستید، موجب ایجاد خطای تحلیلی قابل‌توجه خواهد شد.

راهکار پیشنهادی:

۱. تگ‌گذاری همه لینک‌های موجود در ایمیل:
پیش از ارسال هر کمپین ایمیلی، اطمینان حاصل کنید که تمامی لینک‌های به‌کاررفته در متن ایمیل، دارای پارامترهای UTM مناسب هستند.

حداقل پارامترهایی که باید در لینک‌ها لحاظ شود:

• utm_source=email
• utm_medium=newsletter یا مشابه آن
• utm_campaign=summer_offer (یا هر عنوان اختصاصی کمپین)

۲. استفاده از پارامترهای یکسان در کل کمپین
برای تحلیل دقیق‌تر نتایج، توصیه می‌شود که در هر کمپین، از پارامترهای هماهنگ و استاندارد استفاده شود. این امر موجب سهولت در فیلتر کردن داده‌ها و تحلیل عملکرد کمپین در آنالیتیکس خواهد شد.

۳. تست پیش از ارسال نهایی
پیشنهاد می‌شود پیش از انتشار نهایی ایمیل، با ارسال نسخه‌ی آزمایشی (Test Email) به یک آدرس داخلی، عملکرد لینک‌ها و ثبت درست اطلاعات در Google Analytics بررسی شود. همچنین ابزارهایی مانند Google Tag Assistant می‌توانند در شناسایی لینک‌های ناقص یا بدون تگ کمک مؤثری باشند.

۴. پیکربندی نادرست رهگیری بین دامنه‌ای (Cross-Domain Tracking)

در بسیاری از کسب‌وکارها، ساختار وب‌سایت‌ها به‌گونه‌ای است که کاربر در جریان یک فرآیند مشخص، مانند ثبت‌نام یا خرید، میان چند دامنه یا زیر‌دامنه جابه‌جا می‌شود. در چنین شرایطی، اگر رهگیری بین دامنه‌ای (Cross-Domain Tracking) به‌درستی پیکربندی نشده باشد، Google Analytics قادر نخواهد بود مسیر ورود کاربر را به‌درستی دنبال کند و در نتیجه، ادامه مسیر را به‌عنوان یک بازدید جدید و از نوع دایرکت (Direct) ثبت می‌کند.

برای نمونه، فرض کنید وب‌سایت اصلی شما به آدرس www.example.com قرار دارد، اما مراحل پرداخت از طریق دامنه‌ای مانند payment.partner.com انجام می‌شود. اگر انتقال بین این دو دامنه با تنظیمات صحیح رهگیری همراه نباشد، کاربر هنگام ورود به دامنه دوم، به‌عنوان یک بازدیدکننده جدید و با منبع ناشناخته (دایرکت) در آنالیتیکس شناسایی خواهد شد.

راهکار پیشنهادی:

۱. تنیمات Referral Exclusion List
در تنظیمات GA4، اطمینان حاصل کنید که دامنه‌هایی مانند صفحات پرداخت، زیر دامنه‌ها یا درگاه‌های خارجی که بخشی از تجربه کاربری شما هستند، در لیست دامنه‌های مجاز (Referral Exclusion List) قرار گرفته‌اند تا به‌عنوان Referrer جدید در نظر گرفته نشوند.

۲. آزمایش عملی رهگیری با ابزارهای تست
برای اطمینان از صحت عملکرد رهگیری بین دامنه‌ای، می‌توانید از ابزارهایی مانند Google Analytics Debugger و افزونه‌های مرورگر استفاده کرده و مسیر حرکت کاربران از یک دامنه به دامنه دیگری را بررسی نمایید.

۵. استفاده از معماری Headless در طراحی سایت

معماری Headless در طراحی وب‌سایت، به‌خصوص در پروژه‌های بزرگ یا پلتفرم‌های مدرن، به‌سرعت در حال گسترش است. در این ساختار، رابط کاربری وب‌سایت (Frontend) و بخش مدیریت محتوا یا بک‌اند (Backend) به‌طور کامل از یکدیگر جدا هستند و ارتباط آن‌ها از طریق API برقرار می‌شود.

با وجود مزایایی چون انعطاف‌پذیری بالا، سرعت بارگذاری بیشتر و تجربه کاربری پیشرفته، این نوع معماری در صورت عدم پیاده‌سازی صحیح رهگیری، می‌تواند موجب اختلال در شناسایی منابع ورودی کاربران شود. چرا که در بسیاری از مواقع، محتوای صفحات بدون بارگذاری مجدد (Page Reload) و از طریق جاوااسکریپت رندر می‌شود. در چنین ساختاری، Google Analytics ممکن است اطلاعات Referrer یا پارامترهای UTM را دریافت نکند و بازدید کاربر را به‌صورت ترافیک دایرکت (Direct) ثبت کند.

راهکار پیشنهادی:

۱. استفاده از ایونت های اختصاصی (Custom Events)
در معماری Headless، لازم است رهگیری تعاملات کاربر به‌صورت دستی و با استفاده از Eventهای سفارشی انجام شود. به‌عنوان مثال، پس از بارگذاری محتوای جدید به‌صورت داینامیک، باید ایونتی به Google Analytics ارسال شود تا رفتار کاربر به‌درستی ثبت گردد.

۲. مدیریت انتقال پارامترهای UTM در مسیرهای داخلی
در وب‌سایت‌هایی با ساختار Headless، ضروری است که پارامترهای UTM از لحظه ورود کاربر تا انتهای مسیر تعامل، در URL یا حافظه محلی (Local Storage/Session Storage) حفظ شده و در انتقال بین صفحات گم نشود.

۳. هماهنگی با تیم فنی و توسعه‌دهنده فرانت‌اند
پیاده‌سازی صحیح رهگیری در ساختار Headless نیازمند همکاری نزدیک میان تیم بازاریابی و تیم توسعه است. تدوین یک استاندارد مشترک برای رهگیری ورودی‌ها، ثبت رفتار کاربر، و انتقال دقیق داده‌ها، نقش کلیدی در جلوگیری از خطا در گزارش‌های آنالیتیکس دارد.

۶. استفاده از اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای (Single Page Applications – SPA)

در ساختار سنتی وب‌سایت‌ها، زمانی که کاربر روی یک لینک داخلی کلیک می‌کند، مرورگر درخواست دریافت یک صفحه HTML جدید از سرور ارسال می‌کند. این فرآیند شامل بارگذاری مجدد کامل صفحه و انتقال هدرهای مرورگر (از جمله اطلاعات Referrer) به سمت سرور است؛ بنابراین Google Analytics به‌راحتی می‌تواند منبع ورود کاربر را شناسایی کند.

اما در اپلیکیشن‌های تک‌صفحه‌ای (SPA)، به‌جای ارسال درخواست جدید به سرور، محتوای صفحه به‌صورت پویا (دینامیک) در مرورگر بارگذاری می‌شود، بدون آنکه کل صفحه رفرش شود. این فرآیند که با عنوان “ناوبری سمت کلاینت” (Client-Side Navigation) شناخته می‌شود، از ارسال هدرهای Referrer جلوگیری کرده و در نتیجه، آنالیتیکس نیز قادر به تشخیص منبع اولیه ترافیک نخواهد بود. در چنین مواردی، بازدید به‌عنوان ترافیک دایرکت (Direct) ثبت می‌شود.

بیشتر بخوانید: ایونت ترکینگ در سایت های SPA

راهکار پیشنهادی:

۱. تنظیم صحیح تگ رهگیری برای SPA
در پروژه‌های مبتنی بر SPA، لازم است نصب انالیتیکس ۴ به‌گونه‌ای انجام شود که برای هر بار تغییر مسیر داخلی (Route Change) نیز یک بازدید جدید (Pageview) ثبت گردد. این کار معمولاً از طریق ارسال دستی Pageview با استفاده از تابع gtag() یا ga() انجام می‌شود.

۲. استفاده از Google Tag Manager
با استفاده از GTM، می‌توان ایونت های تغییر مسیر در SPA را شناسایی کرده و به‌طور خودکار برای آن‌ها Pageview ارسال کرد. این راهکار علاوه بر افزایش دقت رهگیری، امکان مدیریت متمرکز و ساده‌تر تگ‌ها را نیز فراهم می‌کند.

۳. مستندسازی نحوه پیاده‌سازی در تیم توسعه:
از آنجا که رهگیری در SPA نیازمند دخالت مستقیم در کدهای جاوااسکریپت است، توصیه می‌شود هماهنگی دقیقی میان تیم فنی و تیم مارکتینگ برقرار شود و دستورالعمل‌های فنی مرتبط با Google Analytics به‌درستی پیاده‌سازی گردد.

۷. ترافیک داخلی سازمان می‌تواند باعث افزایش چشمگیر ترافیک دایرکت (Direct) شود

یکی دیگر از منابع پنهان تولید ترافیک دایرکت (Direct) در Google Analytics، ترافیکی است که از سوی کارکنان، تیم‌های داخلی یا پیمانکاران فنی سازمان تولید می‌شود. از آنجا که این کاربران به‌صورت مداوم و اغلب از طریق بوکمارک یا تایپ مستقیم URL به سایت دسترسی پیدا می‌کنند، تمامی بازدیدهای آن‌ها به‌عنوان ترافیک دایرکت ثبت می‌گردد.

در شرایطی که فعالیت‌های توسعه، تست یا بروزرسانی وب‌سایت از طریق تیم داخلی انجام شود و فیلترهای مناسبی برای حذف ترافیک سازمانی از داده‌های آنالیتیکس در نظر گرفته نشده باشد، این ترافیک می‌تواند به‌طور جدی داده‌ها را مخدوش کند و منجر به تحلیل‌های اشتباه شود.

راهکار پیشنهادی:

۱. فیلتر کردن IPهای داخلی
در صورتی که کارکنان از شبکه مشخصی (مانند اینترنت شرکت) استفاده می‌کنند، توصیه می‌شود آدرس‌های IP مربوطه را در تنظیمات Google Analytics فیلتر کنید تا این بازدیدها در گزارش‌های عمومی لحاظ نشوند.

۲. استفاده از Dimensionهای سفارشی برای کاربران داخلی
در پروژه‌های پیشرفته‌تر، می‌توان از کوکی‌ها یا متغیرهای خاص برای شناسایی کاربران داخلی استفاده کرد و آن‌ها را از طریق Custom Dimension علامت‌گذاری نمود. سپس در زمان تحلیل داده‌ها، این کاربران از گزارش‌های اصلی حذف یا جداگانه تحلیل می‌شوند.

۳. تست در پراپرتی جداگانه
برای بررسی‌های فنی یا تست عملکرد وب‌سایت، بهتر است از یک پراپرتی اختصاصی در Google Analytics استفاده شود که ترافیک داخلی را ثبت کرده ولی در گزارش‌های تحلیلی اصلی لحاظ نشود.

۸. استفاده از اتصال غیر امن (HTTP) به‌جای اتصال امن (HTTPS)

در حال حاضر، تقریباً تمامی مرورگرها، موتورهای جست‌وجو و پلتفرم‌های وب، استفاده از اتصال امن مبتنی بر HTTPS را به‌عنوان یک استاندارد ضروری در نظر می‌گیرند. با این حال، برخی از وب‌سایت‌ها هنوز از پروتکل قدیمی HTTP استفاده می‌کنند که می‌تواند منجر به از بین رفتن اطلاعات Referrer و در نتیجه افزایش ثبت ترافیک به‌صورت دایرکت (Direct) در Google Analytics شود.

بر اساس استانداردهای امنیتی مرورگرها، وب‌سایت‌هایی که از HTTPS استفاده می‌کنند، اطلاعات مربوط به Referrer را به صفحات HTTP منتقل نمی‌کنند. این بدان معناست که اگر کاربری از سایتی با اتصال امن به وب‌سایت شما (که از HTTP استفاده می‌کند) هدایت شود، Google Analytics قادر به شناسایی منبع ارجاع‌دهنده نخواهد بود و ترافیک ورودی را به‌عنوان دایرکت (Direct) ثبت می‌کند.

راهکار پیشنهادی:

۱. مهاجرت سریع به HTTPS
استفاده از گواهی SSL معتبر برای تبدیل وب‌سایت به HTTPS نه‌تنها به بهبود امنیت و سئو کمک می‌کند، بلکه از کاهش کیفیت داده‌های تحلیلی نیز جلوگیری خواهد کرد.

۲. استفاده از ریدایرکت ۳۰۱ پس از مهاجرت
پس از اعمال HTTPS، باید تمامی صفحات HTTP به نسخه امن خود از طریق ریدایرکت دائم (۳۰۱) هدایت شوند. این اقدام مانع از ایجاد محتوای تکراری (Duplicate Content) شده و موجب حفظ ارزش سئوی صفحات می‌شود.

۳. اطمینان از پوشش کامل HTTPS در کل اجزای سایت
حتماً بررسی شود که تمام منابع بارگذاری‌شده در سایت، مانند تصاویر، فایل‌های CSS و JavaScript نیز از طریق HTTPS فراخوانی شوند. ترکیب منابع امن و ناامن (Mixed Content) می‌تواند موجب بروز خطا یا هشدارهای امنیتی در مرورگر شود.

۴. تهیه گواهی SSL از منابع معتبر
می‌توانید از سرویس‌دهندگانی مانند Cloudflare یا Let’s Encrypt برای دریافت گواهی SSL رایگان استفاده کنید. در صورت نیاز به راهکار حرفه‌ای‌تر، شرکت‌هایی مانند Comodo یا Digicert گواهی‌های تجاری ارائه می‌دهند.

۹. کش می‌تواند باعث ثبت ترافیک به‌صورت دایرکت شود

کش کردن (Caching) یکی از تکنیک‌های رایج برای بهبود عملکرد وب‌سایت است. در این روش، بخش‌هایی از صفحات وب در حافظه مرورگر یا سرور ذخیره می‌شوند تا در بازدیدهای بعدی، بارگذاری سریع‌تر و مصرف منابع کمتر داشته باشند. با وجود مزایای فراوان، caching در برخی شرایط خاص می‌تواند مانع از بارگذاری صحیح تگ رهگیری Google Analytics شده و در نتیجه، باعث ثبت ترافیک به‌صورت دایرکت (Direct) گردد.

این مشکل معمولاً زمانی رخ می‌دهد که بخش <head> صفحه یا فایل‌های JavaScript (که شامل تگ رهگیری هستند) به‌طور کامل از کش بارگذاری می‌شوند و در نتیجه، تگ موردنظر اجرا نمی‌شود یا داده‌ای به سرورهای آنالیتیکس ارسال نمی‌گردد. در چنین وضعیتی، آنالیتیکس نمی‌تواند اطلاعات مربوط به Referrer را دریافت کرده و بازدید را به‌صورت ناشناس یا دایرکت ثبت می‌کند.

راهکار پیشنهادی:

۱. جلوگیری از کش شدن فایل‌های کلیدی رهگیری
اطمینان حاصل کنید که فایل‌های JavaScript مربوط به رهگیری، به‌ویژه کد Google Analytics که در بخش <head> صفحات قرار دارد، در تنظیمات CDN یا پلاگین‌های کش، از فرآیند کش شدن مستثنی شده‌اند.

۲. استفاده از پارامترهای اجباری برای بارگذاری مجدد کد
در صورت امکان، از پارامترهای تغییر‌دهنده (مثل ?v=1.2) در انتهای URL فایل‌های رهگیری استفاده کنید تا مرورگر آن‌ها را در هر بار بارگذاری به‌عنوان فایل جدید شناسایی کرده و از کش استفاده نکند.

۳. بررسی عملکرد کد در شرایط واقعی
با استفاده از ابزارهایی مانند Google Tag Assistant یا مرورگرهایی با کش غیرفعال‌شده، عملکرد کد رهگیری در سناریوهای مختلف را آزمایش کرده و از ارسال صحیح داده به آنالیتیکس اطمینان حاصل کنید.

۴. هماهنگی با تیم توسعه و مسئولین CDN:
در وب‌سایت‌هایی که از شبکه‌های توزیع محتوا (CDN) مانند Cloudflare یا سرویس‌های کش سرور استفاده می‌شود، لازم است تنظیمات مربوط به Cache-Control و Expires به‌درستی پیکربندی شوند تا مانع از اجرای کدهای رهگیری نشوند.

۱۰. استراتژی جذب سرنخ (Demand Generation)

برخی از استراتژی‌های بازاریابی، به‌ویژه در حوزه جذب سرنخ (Lead/Demand Generation)، به‌صورت ناخواسته منجر به افزایش ترافیک دایرکت (Direct) در گزارش‌های Google Analytics می‌شوند. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که کانال‌های ارتباطی انتخاب‌شده برای هدایت کاربر به وب‌سایت، اطلاعات مربوط به Referrer را منتقل نمی‌کنند.

برای مثال، اگر سازمان شما برای هدایت ترافیک از پادکست، تبلیغات رادیویی، چاپی، تلویزیونی یا بیلبوردهای محیطی استفاده می‌کند، اغلب کاربران به‌صورت مستقیم (از طریق تایپ URL در نوار مرورگر یا کلیک روی بوکمارک) وارد وب‌سایت می‌شوند. چون در این کانال‌ها، لینکی برای کلیک وجود ندارد، اطلاعاتی درباره منبع ورودی ثبت نخواهد شد و در نتیجه، ترافیک مربوطه به‌صورت دایرکت (Direct) گزارش می‌شود.

راهکار پیشنهادی:

۱. استفاده از دامنه یا URL اختصاصی برای هر کانال آفلاین
به جای معرفی آدرس اصلی سایت، می‌توانید برای هر کانال بازاریابی آفلاین یک URL کوتاه‌شده اختصاصی یا دامنه مجزا تعریف کنید (مثلاً: example.com/podcast) که به صفحه‌ای با UTMهای مناسب ریدایرکت شود.

۲. استفاده از کدهای QR با لینک‌های تگ‌شده
در تبلیغات چاپی یا فیزیکی می‌توانید از کد QR استفاده کنید که به لینک دارای پارامترهای UTM ارجاع می‌دهد. این روش به‌ویژه برای بروشورها، نمایشگاه‌ها و بسته‌های تبلیغاتی مؤثر است.

۳. هماهنگی میان تیم‌های بازاریابی آفلاین و دیجیتال
اطمینان حاصل کنید که کمپین‌های آفلاین نیز با رویکرد تحلیلی طراحی می‌شوند و امکان شناسایی دقیق منابع ورودی کاربران را فراهم می‌سازند.

۴. تحلیل تفکیکی صفحات فرود آفلاین:
در صورتی که برای هر کانال آفلاین یک لندینگ پیج اختصاصی طراحی شده است، می‌توان از عملکرد آن صفحات به‌عنوان شاخصی برای تحلیل تأثیر هر کانال استفاده کرد.

۱۱. افزایش استفاده کاربران از افزونه‌های مسدودکننده تبلیغات (Adblocker)

در سال‌های اخیر، استفاده از افزونه‌های مسدودکننده تبلیغات (Adblocker) در مرورگرهای وب به‌شدت افزایش یافته است. بسیاری از کاربران برای جلوگیری از نمایش تبلیغات مزاحم یا حفظ حریم خصوصی، از این ابزارها استفاده می‌کنند. با این حال، این موضوع می‌تواند به‌صورت مستقیم بر دقت داده‌های Google Analytics تأثیر بگذارد و منجر به افزایش ثبت ترافیک دایرکت در گزارش‌ها شود.

افزونه‌های Adblock نه‌تنها تبلیغات، بلکه بسیاری از اسکریپت‌های تحلیلی از جمله کدهای Google Analytics، Google Tag Manager و سایر ابزارهای رهگیری را نیز مسدود می‌کنند. در نتیجه، اگر کاربری از چنین افزونه‌ای استفاده کند، هیچ اطلاعاتی از جمله منبع ترافیک، رفتار کاربر یا حتی خود بازدید به آنالیتیکس ارسال نخواهد شد. در برخی موارد خاص، ترافیک مربوط به این کاربران به‌صورت ناقص یا دایرکت (Direct) ثبت می‌شود.

نکات قابل توجه و اقدامات پیشنهادی

۱. درک صحیح از ماهیت محدودیت:
باید پذیرفت که ترافیک ناشی از کاربران مجهز به Adblock به‌طور کامل و دقیق قابل رهگیری نیست. این یک محدودیت ساختاری است و به پیکربندی اشتباه در آنالیتیکس مربوط نمی‌شود.

۲. استفاده از راهکارهای رهگیری سمت سرور (Server-Side Tracking):
در صورت نیاز به دقت بالاتر در رهگیری، می‌توان از معماری‌های پیشرفته‌تر مانند سرور تگینگ (Server-Side GTM) استفاده کرد. این روش تا حدی می‌تواند اثر ادبلاکرها را کاهش دهد، هرچند هزینه و پیچیدگی پیاده‌سازی بالاتری دارد.

۳. تحلیل تأثیر Adblock بر نرخ دایرکت
با مقایسه نرخ دایرکت در مرورگرها یا سیستم‌های عامل مختلف، می‌توان به‌صورت غیرمستقیم تأثیر استفاده از Adblock را ارزیابی کرد. مرورگرهایی مانند Brave یا نسخه‌های دسکتاپ Firefox، معمولاً نرخ بالاتری از ترافیک دایرکت دارند که می‌تواند ناشی از مسدودسازی اسکریپت‌ها باشد.

۱۲. افزایش آگاهی از برند (Brand Awareness)

زمانی که برند شما به شناخت بالایی در میان مخاطبان هدف دست پیدا می‌کند، بخشی از کاربران ترجیح می‌دهند مستقیماً نام دامنه‌ی وب‌سایت را در نوار مرورگر وارد کرده یا از طریق بوکمارک وارد سایت شوند. این نوع رفتار کاملاً طبیعی است و در واقع نشانه‌ای از موفقیت استراتژی‌های برندینگ محسوب می‌شود.

در چنین شرایطی، Google Analytics بازدید این کاربران را به‌عنوان ترافیک دایرکت (Direct) ثبت می‌کند؛ چرا که مرورگر اطلاعاتی درباره منبع ارجاع‌دهنده (Referrer) ارائه نمی‌دهد.

افزایش آگاهی از برند ممکن است ناشی از فعالیت‌های تبلیغاتی گسترده، حضور در رسانه‌ها، تبلیغات محیطی، عملکرد مثبت در نتایج جست‌وجو یا حتی رضایت بالای مشتریان باشد که به شکل دهان‌به‌دهان منتقل می‌شود. با این حال، این رشد ترافیک دایرکت در صورتی که با سایر منابع ترکیب شود، ممکن است تحلیل رفتار کاربران را با چالش مواجه کند.

نکات تحلیلی و اقدامات پیشنهادی

۱. ارزیابی همزمان سایر شاخص‌های برندینگ
برای اطمینان از اینکه افزایش ترافیک دایرکت ناشی از رشد آگاهی برند است، شاخص‌هایی مانند افزایش جست‌وجوی نام برند در گوگل، رشد دنبال‌کنندگان شبکه‌های اجتماعی و نرخ تکرار بازدید کاربران را نیز بررسی کنید.

۲. استفاده از Google Search Console
با بررسی داده‌های مربوط به کوئری‌های جست‌وجو، می‌توانید متوجه شوید که کاربران چقدر مستقیماً نام برند یا دامنه شما را جست‌وجو کرده‌اند. این داده‌ها به‌صورت مکمل می‌توانند دلیل افزایش ترافیک دایرکت را روشن‌تر کنند.

۳. بازدیدکنندگان بازگشتی (Returning Users):
افزایش بازدیدکنندگان تکراری، به‌ویژه در دوره‌های کمپین‌های برندینگ، نشانه‌ای از موفقیت در تثبیت نام برند و ایجاد وفاداری است. این کاربران معمولاً به‌صورت مستقیم وارد سایت می‌شوند.

۴. ایجاد صفحات فرود اختصاصی برای کمپین‌های برندینگ:
در صورت اجرای کمپین‌های آگاهی‌رسانی، می‌توانید صفحات فرودی طراحی کنید که فقط در آن کمپین‌ها معرفی شده‌اند. تحلیل ترافیک این صفحات کمک می‌کند سهم واقعی ترافیک ناشی از برند را تشخیص دهید.

۱۳. اسپم‌بات‌ها (Spam Bots)

یکی از عوامل پنهان و در عین حال تأثیرگذار بر افزایش ترافیک دایرکت در Google Analytics، فعالیت اسپم‌بات‌ها (Spam Bots) و ربات‌های خودکار است. این ربات‌ها بدون تعامل انسانی، به‌صورت مستقیم از طریق آدرس URL به صفحات مختلف وب‌سایت دسترسی پیدا می‌کنند و معمولاً هیچ Referrer یا منبع ارجاع‌دهنده‌ای را همراه ندارند. در نتیجه، تمامی بازدیدهای آن‌ها به‌صورت دایرکت ثبت می‌شود.

این نوع ترافیک می‌تواند باعث افزایش غیرواقعی تعداد سشن (Sessions)، کاهش نرخ تعامل، و در نهایت تحلیل‌های نادرست در گزارش‌های آنالیتیکس شود. به‌ویژه برای وب‌سایت‌هایی که ترافیک نسبتاً پایینی دارند، چند صد بازدید از جانب اسپم‌بات‌ها می‌تواند به‌شدت داده‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.

راهکار پیشنهادی برای شناسایی و جلوگیری:

۱. تحلیل رفتار بازدیدهای مشکوک:
بررسی داده‌هایی نظیر نرخ پرش ۱۰۰٪، میانگین زمان حضور صفر ثانیه می‌تواند در شناسایی بازدیدهای مشکوک کمک کند. معمولاً اسپم‌بات‌ها رفتار طبیعی انسانی ندارند.

۲. استفاده از فیلترهای سفارشی برای مسدودسازی IPها یا hostnameهای نامعتبر
در صورتی که الگوهای ثابتی در ترافیک‌های اسپم مشاهده می‌کنید، می‌توانید با ایجاد فیلترهای مخصوص، این بازدیدها را از گزارش‌های اصلی حذف کنید.

۳. بررسی hostname در گزارش‌ها
در Google Analytics، با بررسی بخش Hostname می‌توانید اطمینان حاصل کنید که بازدیدها واقعاً از دامنه اصلی شما صورت گرفته‌اند. اسپم‌بات‌ها اغلب از hostnameهای غیرمعتبر استفاده می‌کنند.

۴. استفاده از ابزارهای امنیتی و فایروال‌های حرفه‌ای
سرویس‌هایی مانند Cloudflare می‌توانند در شناسایی و مسدودسازی بات‌ها قبل از رسیدن به لایه Analytics مؤثر باشند. این ابزارها همچنین قابلیت محدودسازی دسترسی‌های غیرعادی را نیز فراهم می‌کنند.