نگــــــــار پـــورجــــــــــواد

ابزارهای تحلیل وب مثل Google Analytics، Yandex Metrica، Woopra، Kissmetrics و Crazy Egg، تنوع زیادی دارند. همین موضوع باعث شده وبمسترها در انتخاب بهترین ابزار گیج شوند.

در دنیای وب، گوگل نقش اصلی را بازی می‌کند و Google Analytics اطلاعات زیادی به شما می‌دهد. اما هر ابزاری ویژگی‌های خاص خودش را دارد و مثلاً Yandex Metrica در بعضی موارد عملکرد بهتری دارد.

با اینکه گوگل در محبوبیت و سهم بازار پیشتاز است، اما Google Analytics هم محدودیت‌هایی دارد که شاید از آن‌ها خبر نداشته باشید. این محدودیت‌ها ممکن است باعث شود اطلاعات ارزشمندی درباره عملکرد سایت و رفتار کاربران را از دست بدهید. فراموش نکنید هر ابزار مزایا و معایب خودش را دارد. هدف این نیست که Google Analytics را کنار بگذارید، بلکه می‌خواهیم نقاط ضعف آن را بررسی کنیم و راهکارهایی برای بهتر کردن نتایج ارائه دهیم.

با استفاده از ابزارهای جایگزین مثل Yandex Metrica، می‌توانید به داده‌هایی دست پیدا کنید که Google Analytics در اختیار شما نمی‌گذارد.

اگر می‌خواهید تفاوت‌ها را ببینید، می‌توانید یک دموی زنده از Yandex Metrica و Google Analytics دریافت کنید.

وب آنالیتیکس چیست؟

به زبان خیلی ساده، وب آنالیتیکس یک ابزار دیجیتال مارکتینگ است که برای اندازه‌گیری، جمع‌آوری، تحلیل و گزارش اطلاعات مهم درباره یک صفحه یا کل سایت استفاده می‌شود.

یاندکس متریکا چیست؟

Yandex Metrica دومین ابزار بزرگ تحلیل وب در جهان است که توسط موتور جستجوی معروف روسی، Yandex، ارائه شده است. این ابزار در سال 2008، سه سال پس از معرفی Google Analytics، عرضه شد. برای استفاده از این ابزار، باید یک کد جاوااسکریپت (counter) را در بخش هد (Head) صفحات سایت خود قرار دهید. این کد اطلاعات مربوط به هر بازدید را جمع‌آوری می‌کند.

خبر خوب این است که یاندکس متریکا کاملاً رایگان است! استفاده از این ابزار فقط به سایت‌های روسی محدود نیست و برخلاف Google Analytics، در بازار چین هم بدون محدودیت قابل استفاده است. شما می‌توانید از هر نقطه‌ای در جهان برای تحلیل داده‌های وب‌سایت خود از این ابزار بهره ببرید. Yandex Metrica به شما کمک می‌کند تا معیارهای مهم سایتتان را بررسی کنید، اطلاعات ارزشمندی به دست آورید و برای بهبود عملکرد سایت و رفع مشکلات، اقدامات موثری انجام دهید.

چرا Yandex Metrica متفاوت است؟

یکی از ویژگی‌های مهم Yandex Metrica این است که هیچ محدودیتی برای داده‌های شما ایجاد نمی‌کند. فرقی ندارد که سایت شما چند بازدید یا چند جلسه (Session) داشته باشد، این ابزار برخلاف Google Analytics، داده‌های شما را نمونه‌گیری نمی‌کند و اطلاعات کاملاً دقیق و کامل ارائه می‌دهد.

اما این تازه شروع ماجراست! تصور کنید بتوانید رفتار کاربران در سایت خود را به‌طور دقیق مشاهده کنید. Yandex Metrica این امکان را با ابزارهای جذابی مثل نقشه‌های حرارتی (Heatmaps) و بازپخش سشن ها (Session Replays) فراهم می‌کند. این قابلیت‌ها به شما نشان می‌دهند که کاربران دقیقاً چه مسیری را در سایت شما طی می‌کنند و چه اقداماتی انجام می‌دهند.

ابزارهای Yandex.Metrica: مشابه سرویس Hotjar

Yandex.Metrica ابزارهایی شبیه به سرویس Hotjar ارائه می‌دهد که برای تحلیل پیشرفته رفتار کاربران طراحی شده‌اند. این ابزارها شامل Webvisor، نقشه کلیک (Click Map) و نقشه اسکرول (Scrolling Map) هستند و به شما کمک می‌کنند تا:

• مشکلات فنی سایت را شناسایی کنید، نوع آن‌ها را بفهمید و تأثیرشان را بر کاهش نرخ تبدیل بررسی کنید.
• مراحلی را که کاربران در تعامل با سایت سردرگم یا منصرف می‌شوند، شناسایی کنید.
• خطاهای کاربران را بازسازی کرده و آن‌ها را به توسعه‌دهندگان گزارش دهید.
• میزان راحتی کاربران در استفاده از سایت، ناوبری، پر کردن فرم‌ها، کلیک روی دکمه‌ها و تعامل با سایت روی دستگاه‌ها و مرورگرهای مختلف را ارزیابی کنید.
• مشکلات منطقی موجود در ساختار و طراحی رابط کاربری سایت را کشف کنید.

Webvisor: مشاهده دقیق رفتار کاربران

Webvisor ابزاری است که به شما امکان می‌دهد فعالیت بازدیدکنندگان وب‌سایت را به‌صورت ویدئوی آنلاین مشاهده کنید. با استفاده از پلیر داخلی این ابزار، می‌توانید تمامی حرکات کاربران را به‌صورت دقیق بازبینی کنید، از جمله:

• حرکت ماوس
• کلیک‌ها
• پیمایش صفحات
• تایپ کردن
• پر کردن فرم‌ها
• هایلایت و کپی کردن متن‌ها

نقشه کلیک و نقشه اسکرول

ابزارهای Click Map و Scrolling Map به شما اطلاعات ارزشمندی می‌دهند:

• شناسایی مکان‌هایی که کاربران بیشترین کلیک را روی آن‌ها انجام می‌دهند.
• بررسی اینکه کاربران تا کجا در صفحات پیمایش می‌کنند و کدام بخش‌ها بیشتر دیده می‌شوند.

تحلیل فرم‌ها

این ابزار به شما کمک می‌کند تعامل کاربران با فرم‌های سایت را بهینه کنید. می‌توانید بفهمید:

• کدام فیلدها کاربران را بیشتر درگیر می‌کنند؟
• کاربران در کدام مرحله از پر کردن فرم منصرف می‌شوند؟
• چگونه می‌توان فرم‌ها را کاربرپسندتر کرد؟

نکات فنی:

• Webvisor محتوای عناصر iframe و canvas و اطلاعات واردشده در فیلدهای رمز عبور را ثبت نمی‌کند.
• داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط Webvisor به مدت ۱۵ روز از زمان بازدید ذخیره می‌شوند.

تحلیل تجربه کاربری (UX) و رابط کاربری (UI)

این ابزارها مخصوصاً برای بررسی تجربه کاربری (UX) و طراحی رابط کاربری (UI) مناسب هستند. آن‌ها به شما کمک می‌کنند تا راحتی و کارایی سایت را برای کاربران ارزیابی کنید، چه کاربران از طریق:

• نتایج ارگانیک موتورهای جستجو
• تبلیغات در موتورهای جستجو یا سایت‌های همکار
• شبکه‌های اجتماعی
• یا ایمیل مارکتینگ
  به سایت شما دسترسی پیدا کرده باشند.

Link Map: بررسی دکمه‌ها و لینک‌ها

ویژگی Link Map ابزار مفیدی برای شناسایی و بهینه‌سازی لینک‌ها و دکمه‌های سایت است:

• شناسایی بخش‌ها و دکمه‌هایی که بیشترین کلیک را دارند.
• پیدا کردن مسیرهایی که کاربران از طریق آن‌ها به صفحات دیگر سایت منتقل می‌شوند.
• شناسایی دکمه‌ها و لینک‌های غیرضروری یا ناکارآمد که هیچ تأثیری در تعامل کاربر ندارند و می‌توان آن‌ها را حذف کرد.

در ادامه، به مقایسه ویژگی‌های مشترک و منحصربه‌فرد Yandex Metrica و Google Analytics می‌پردازیم.

تفاوت‌های کلیدی بین Google Analytics و Yandex Metrica

Google Analytics و Yandex Metrica دو ابزار محبوب برای تحلیل وب هستند که اطلاعات ارزشمندی درباره عملکرد سایت و رفتار کاربران ارائه می‌دهند. با این حال، تفاوت‌های مهمی بین آن‌ها وجود دارد که مدیران وب‌سایت و بازاریابان باید از آن آگاه باشند:

یکپارچگی با پلتفرم‌های تبلیغاتی

Google Analytics به‌طور کامل با ابزارهای تبلیغاتی گوگل مانند Google Ads و Display & Video 360 هماهنگ است و به کاربران امکان می‌دهد اثربخشی کمپین‌های تبلیغاتی خود را مستقیماً از طریق این ابزار بررسی کنند. در مقابل، Yandex Metrica با پلتفرم‌های تبلیغاتی Yandex.Direct، Yandex.Display و Yandex.Audience ادغام می‌شود و امکانات مشابهی را در اکوسیستم تبلیغاتی Yandex ارائه می‌دهد. انتخاب ابزار مناسب به پلتفرم تبلیغاتی مورد استفاده شما بستگی دارد.

رابط کاربری و امکانات گزارش‌دهی

Google Analytics امکانات پیشرفته‌ای برای سفارشی‌سازی گزارش‌ها، داشبوردها و بخش‌بندی‌ها فراهم می‌کند و برای کاربران حرفه‌ای بسیار انعطاف‌پذیر است. در مقابل، Yandex Metrica با یک رابط کاربری ساده و طراحی کاربرپسند ارائه می‌شود. این طراحی ساده‌تر، استفاده از ابزار را برای کاربران مبتدی یا کسانی که به دنبال یک تجربه سریع‌تر هستند، راحت‌تر می‌کند.

روش ردیابی

یک تفاوت کلیدی در نحوه جمع‌آوری داده‌ها بین این دو ابزار وجود دارد. Google Analytics از تگ‌های جاوااسکریپت و کوکی‌ها استفاده می‌کند که ممکن است با مرورگرها یا مسدودکننده‌های تبلیغاتی محدود شود. در حالی که Yandex Metrica از کدهای مبتنی بر Beacon استفاده می‌کند که کمتر در معرض محدودیت‌های مسدودکننده‌ها قرار دارد. این تفاوت می‌تواند بر دقت و کامل بودن داده‌های جمع‌آوری‌شده تأثیر بگذارد.

مقایسه Yandex Metrica و Google Analytics

کسب‌وکارها برای شناخت بهتر مشتریان و بهبود خدمات خود به داده‌های آنلاین وابسته هستند. اگر یک فروشگاه آنلاین را مدیریت می‌کنید، چگونه می‌توانید رفتار کاربران در وب‌سایت خود را زیر نظر داشته باشید؟ با استفاده از Measurement Protocol (MP) در آنالیتیکس 4 ، می‌توانید نه تنها بازدید از صفحات را به‌طور دقیق رصد کنید، بلکه اتفاقات جزئی‌تری مانند کلیک روی محصولات، اضافه کردن به سبد خرید، و تکمیل خریدها را نیز ردیابی کنید.

Measurement Protocol به شما امکان می‌دهد متوجه شوید کدام محصولات محبوب‌تر هستند، کاربران در کجای قیف فروش از خرید منصرف می‌شوند و کدام کمپین های بازاریابی بیشترین کانورژن را ایجاد می‌کنند. با تحلیل این داده‌ها، می‌توانید محصولات یا تبلیغاتی که برای مشتریان جذاب‌تر هستند را شناسایی کنید، مسیر کاربران را بهبود بخشید و در نهایت درآمد خود را افزایش دهید.

Measurement Protocol در آنالیتیکس 4 چیست؟

Measurement Protocol هسته اصلی جمع‌آوری داده‌ها در Google Analytics 4 (GA4) محسوب می‌شود.

این پروتکل، مجموعه‌ای از قوانین و دستورالعمل‌هاست که به کسب‌وکارها و توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا داده‌های مختلف را به‌صورت بهینه و هوشمندانه به GA4 ارسال کنند.

داده‌های ارسال‌شده می‌توانند شامل هر چیزی باشند؛ از بازدید صفحات و تعاملات کاربران گرفته تا خرید آنلاین و ایونت های سفارشی. ویژگی برجسته Measurement Protocol این است که می‌تواند داده‌ها را از منابع مختلف، مانند وب‌سایت، اپلیکیشن‌های موبایل و هر پلتفرم دیجیتالی دیگری که توانایی ارسال درخواست‌های HTTP را دارد، دریافت کند.

به‌عنوان مثال، وقتی کاربری محصولی را به سبد خرید خود در وب‌سایت شما اضافه می‌کند، کدی که در پشت‌صحنه وب‌سایت قرار دارد، یک درخواست ویژه به GA4 ارسال می‌کند. این درخواست شامل اطلاعاتی مانند نام محصول، قیمت آن و اقدام به اضافه کردن به سبد خرید است. GA4 این اطلاعات را دریافت و پردازش می‌کند تا به شما نشان دهد چند کاربر محصولات را به سبد خرید خود اضافه کرده‌اند.

این روش، به شما کمک می‌کند تا رفتار کاربران را بهتر درک کنید و تصمیمات داده‌محور برای بهبود تجربه کاربری و افزایش فروش اتخاذ کنید.

کلاینت چیست؟

در زبان Measurement Protocol، کلاینت مسئولیت ارسال اطلاعات (درخواست) را به عهده دارد. این کلاینت می‌تواند یک مرورگر وب هنگام بازدید از یک وب‌سایت، یک اپلیکیشن موبایل یا حتی یک صندوق فروشگاهی باشد که هنگام خرید مشتری، داده‌ها را ارسال می‌کند. کلاینت‌ها از طریق پیام‌های خاص وب به نام HTTP requests داده‌ها را به GA4 ارسال می‌کنند. این پیام‌ها اطلاعاتی درباره اقدامات کاربران دارند و از قوانین مشخصی در پروتکل اندازه‌گیری پیروی می‌کنند.

نمونه‌هایی از کلاینت‌ها در پروتکل اندازه‌گیری:

مرورگرهای وب
وقتی کاربری با مرورگری مانند Google Chrome یا Safari به یک وب‌سایت وارد می‌شود، آن مرورگر نقش کلاینت را دارد.

اپلیکیشن‌های موبایل
اپلیکیشن‌هایی که روی دستگاه‌های موبایل نصب شده‌اند – مانند اپلیکیشن‌های شبکه‌های اجتماعی، بازی‌ها، یا فروشگاهی – به‌عنوان کلاینت عمل می‌کنند وقتی داده‌ها را به GA4 ارسال می‌کنند.

سیستم‌های پایانه فروش (POS)
در فروشگاه‌های فیزیکی، صندوق‌ها و پایانه‌های پرداخت به‌عنوان کلاینت داده‌های تراکنش را به GA4 ارسال می‌کنند.

دستگاه‌های هوشمند
تلویزیون‌های هوشمند، دستیارهای صوتی (مانند Amazon Echo) و یخچال‌های هوشمند می‌توانند نقش کلاینت را ایفا کنند و داده‌های مربوط به استفاده کاربر را به GA4 ارسال کنند.

کنسول‌های بازی
کنسول‌هایی مانند Xbox، PlayStation یا Nintendo Switch کلاینت‌هایی هستند که داده‌های مربوط به استفاده و تعامل کاربر با بازی‌ها را ارسال می‌کنند.

دستگاه‌های IoT (اینترنت اشیا)
دستگاه‌هایی مانند دستبندهای تناسب‌اندام، ترموستات‌ها، و لوازم خانگی هوشمند نیز می‌توانند به عنوان کلاینت عمل کنند.

اپلیکیشن‌های سمت سرور
برنامه‌هایی که روی سرورها اجرا می‌شوند – مانند پلتفرم‌های تجارت الکترونیک یا سرورهای ایمیل – نیز می‌توانند داده‌های تراکنش یا تعامل کاربران را به GA4 ارسال کنند.

این تنوع کلاینت‌ها امکان جمع‌آوری داده‌ها از منابع متعدد را فراهم می‌کند و به شما کمک می‌کند تصویر جامع‌تری از رفتار کاربران و مشتریان خود داشته باشید.

سرور چیست؟

در Measurement Protocol، سرور مانند یک دریافت‌کننده درخواست عمل می‌کند که داده‌ها را از کامپیوتر یا اپلیکیشن‌های شما از طریق درخواست‌های HTTP دریافت می‌کند.

سرورها با سرعت و دقت بالا حجم زیادی از داده‌ها را مدیریت می‌کنند. پس از دریافت داده‌ها، وظایف مهمی را انجام می‌دهند، از جمله:

• بررسی صحت و اعتبار داده‌ها
• پردازش و تحلیل اطلاعات
• ذخیره‌سازی امن داده‌ها

این داده‌ها نقش حیاتی در تحلیل رفتار کاربران دارند و ابزار ارزشمندی برای تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه در کسب‌وکار شما محسوب می‌شوند.

سرورها با اطمینان از صحت داده‌های ارسال‌شده و فراهم کردن بستری امن برای ذخیره‌سازی و پردازش آن‌ها، یکی از ارکان کلیدی در مدیریت داده‌ها هستند.

اصول کار با Measurement Protocol

Measurement Protocol (MP) یک ابزار مکمل برای زیرساخت‌های گوگل آنالیتیکس است و قرار نیست جایگزین روش‌های خودکار جمع‌آوری داده مانند gtag.js، Google Tag Manager یا Google Analytics for Firebase SDK شود. درواقع، MP در شرایطی که روش‌های رایج کافی نیستند، می‌تواند به کمک شما بیاید.

این پروتکل زمانی کارآمد است که بخواهید فعالیت‌هایی را ردیابی کنید که با کد جاوااسکریپت معمولی امکان‌پذیر نیست، مثل برخی تعاملات در اپلیکیشن‌ها، ارسال فرم به سرور یا ارتباط با دستگاه‌های خارجی.

در ادامه، به چند نمونه از کاربردهای Measurement Protocol اشاره می‌کنیم:

1. ردیابی فروش آفلاین

فرض کنید یک سیستم پرداخت، موفقیت یک تراکنش را ثبت می کند. با استفاده از MP، می‌توانید اطلاعات این تراکنش را مانند شناسه پرداخت، مبلغ، لیست محصولات خریداری‌شده و سایر جزئیات به Google Analytics (GA) ارسال کنید. این داده‌ها به شما کمک می‌کند تا عملکرد فروشگاه و رفتار مشتریان خود را بهتر تحلیل کنید.

2. ثبت رویدادهای اپلیکیشن‌های موبایل و پلتفرم‌های خاص

گاهی ایونت ترکینگ در شرایطی که نمی‌توانید از جاوااسکریپت استفاده کنید (مانند اپلیکیشن‌های موبایل)، چالش‌برانگیز است. در این شرایط، MP می‌تواند ایونت هایی مثل باز شدن اپلیکیشن، کلیک روی تبلیغات یا استفاده از امکانات خاص را مستقیماً به GA ارسال کند. این اطلاعات برای بهبود تجربه کاربری و سنجش اثربخشی قابلیت‌های اپلیکیشن ضروری است.

3. ردیابی فرم‌هایی که بدون بارگذاری مجدد ارسال می‌شوند

در وب‌سایت‌هایی که از تکنولوژی AJAX برای ارسال فرم استفاده می‌کنند، می‌توانید از MP برای فرم ترکینگ استفاده کنید. در این شرایط به جای استفاده از مرورگر کاربر، MP این داده‌ها را مستقیماً از سمت سرور به سیستم آنالیتیکس ارسال می‌کند. برای مثال، اگر کاربری در خبرنامه ثبت‌نام کند، اطلاعات مربوط به این ایونت (مانند زمان و صفحه تکمیل فرم) از طریق MP قابل ثبت است.

4. تحلیل تبدیل‌ها و رفتار کاربران

وقتی یک فرم (مثل سفارش یا اشتراک) با موفقیت ارسال می‌شود، می‌توانید با کمک MP اطلاعات کانورژن را به گوگل آنالیتیکس منتقل کنید. این اطلاعات می‌تواند شامل نام فرم، موقعیت جغرافیایی کاربر، زمان ارسال و هر داده‌ی دیگری باشد که برای تحلیل نیاز دارید.

5. تحلیل داده‌های خارج از مرورگر

گاهی نیاز دارید اطلاعاتی را که در سمت سرور تولید شده‌اند، تحلیل کنید. MP این امکان را می‌دهد که این داده‌ها را مستقیماً به سیستم آنالیتیکس ارسال کنید. نمونه‌هایی از این داده‌ها شامل موارد زیر است:

• لاگ‌های سرور: اطلاعاتی مثل بازدید صفحات، سرچ در پایگاه داده و خطاها.
• فرآیندهای داخلی سرور: نتایج اجرای اسکریپت‌ها، اطلاعات تراکنش‌ها و پردازش درخواست‌های API.

برای مثال، در یک فروشگاه آنلاین، زمانی که خریدی انجام می‌شود، سرور اطلاعاتی مثل نام محصول، قیمت و مشخصات خریدار را ذخیره می‌کند. با MP می‌توانید این اطلاعات را به گوگل آنالیتیکس ارسال کنید تا تحلیل دقیقی از فروش و رفتار مشتریان انجام شود.

اگر دسترسی ادمین یا ادیتور در آنالیتیکس 4 داشته باشید، میتوانید می‌توانید تنظیمات User-provided data collection را فعال کنید. این قابلیت به شما اجازه می‌دهد داده‌هایی که کاربران با رضایت خود در اختیار شما قرار می‌دهند و متعلق به وب‌سایت شما هستند (داده‌های First-Party) را به Google Analytics ارسال کنید. این داده‌ها به صورت ایمن و با رعایت اصول حریم خصوصی با داده‌های گوگل ترکیب می‌شوند تا دقت گزارش‌ها و تحلیل‌ها را افزایش داده و امکانات پیشرفته‌تری در اختیار شما قرار دهند.

اگر داده‌ها را از وب‌سایت ارسال می‌کنید، دو گزینه پیش روی شماست:

1. رمزگذاری داده‌ها با استفاده از الگوریتم امن SHA256 قبل از ارسال.
2. استفاده از قابلیت داخلی گوگل برای اعمال همین الگوریتم روی داده‌ها پیش از ارسال.

اگر از Measurement Protocol برای ارسال داده‌ها استفاده می‌کنید، باید حتماً خودتان داده‌ها را با الگوریتم SHA256 رمزگذاری کنید و سپس آن‌ها را به Google Analytics ارسال کنید.

توجه داشته باشید که این ویژگی برای وب‌سایت‌ها یا اپلیکیشن‌هایی که در دسته‌بندی صنعتی “سلامت” قرار دارند، فعال نیست.

مزایای استفاده از جمع‌آوری داده‌های کاربر در Google Analytics 4

1. آماده‌سازی برای دنیای بدون کوکی‌های شخص ثالث
یکی از مهم‌ترین مزایای جمع‌آوری داده‌های کاربر این است که شما دیگر به کوکی‌های شخص ثالث که به زودی حذف خواهند شد، وابسته نیستید. این روش به شما کمک می‌کند تنظیمات داده‌ای خود را برای آینده آماده کنید و در عین حال قابلیت‌های پیشرفته‌تری را فعال نمایید.

2. تطابق مشتری (Customer Match)
این قابلیت به شما اجازه می‌دهد از داده‌های کاربری برای پشتیبانی از Customer Match در مخاطبان Google Analytics 4 که به محصولات تبلیغاتی گوگل متصل هستند، استفاده کنید. این مزیت‌ها را به همراه دارد:

• دسترسی بهتر به مخاطبان مناسب: ریمارکتینگ شما با هدف‌گیری دقیق‌تری انجام می‌شود و کمپین‌هایتان به افراد مرتبط‌تری نمایش داده می‌شوند.
• گسترش دامنه مخاطبان هدف: داده‌های هش‌شده و تأییدشده شما با داده‌های گوگل تطبیق داده می‌شود و در مواقعی که شناسه‌های کاربر در دسترس نیستند، مخاطبان بیشتری را شناسایی می‌کند.

3. کانورژن های پیشرفته (Enhanced Conversions)
جمع‌آوری داده‌های کاربر امکان استفاده از کانورژن های پیشرفته را فراهم می‌کند. این ویژگی به شما کمک می‌کند:

• دید دقیق‌تر به تعاملات تبلیغاتی: زمانی که کوکی‌ها یا شناسه‌های کاربری در دسترس نیستند، داده‌های شما شکاف‌های موجود را پر می‌کند.
• بهبود مدل‌سازی تبدیل و بهینه‌سازی کمپین‌ها: داده‌های کامل‌تر باعث می‌شود Google Analytics 4 و Google Ads عملکرد بهتری در تحلیل مسیر تبدیل و بهینه‌سازی تبلیغات داشته باشند.
• اندازه‌گیری دقیق‌تر تعاملات در کانال‌ها و دستگاه‌های مختلف: این قابلیت دید گسترده‌تری از رفتار کاربران شما فراهم می‌کند.

4. گزارش‌های دموگرافیک و علایق
جمع‌آوری داده‌های کاربر امکان دسترسی به گزارش‌های دموگرافیک و علایق کاربران را فراهم می‌کند. این گزارش‌ها با استفاده از داده‌های First-Party شما و اطلاعات کاربران لاگین‌شده در گوگل تهیه می‌شوند.

• پایداری بیشتر در اندازه‌گیری: دیگر نیازی به کوکی‌های شخص ثالث ندارید.
• شناخت بهتر مخاطبان: این قابلیت کمک می‌کند دید عمیق‌تری نسبت به ویژگی‌های جمعیتی و علایق کاربران خود داشته باشید.

جمع‌آوری داده‌های کاربر نه تنها تنظیمات شما را با قوانین حریم خصوصی همگام می‌کند، بلکه به شما امکان می‌دهد تحلیل‌های عمیق‌تر و کمپین‌های تبلیغاتی مؤثرتری را اجرا کنید. این راهکار هوشمند، آینده‌ای پایدارتر و دقیق‌تر برای داده‌های شما به ارمغان می‌آورد.

نکاتی که قبل از فعال کردن User-provided data collection باید بدانید

برای ارسال داده‌های تأییدشده و First-Party از طریق جمع‌آوری داده‌های کاربر، باید حساب Google Analytics خود را به حساب Google Ads متصل کنید.

با تأیید قوانین استفاده از ویژگی داده‌های کاربر، امکان جمع‌آوری داده‌های کاربران در Property شما فعال می‌شود. با این حال، توجه داشته باشید که تأیید این قوانین دائمی است و تغییرات زیر پس از تأیید ایجاد می‌شوند. حتی اگر جمع‌آوری داده‌های کاربر را از تگ‌های خود غیرفعال کنید، این تغییرات قابل بازگشت نخواهند بود، بنابراین قبل از تأیید قوانین، موارد زیر را بررسی کنید:

برای اینکه داده‌های شما دقیق‌تر شود، نتایج مثبت که از طریق تبدیل‌های پیشرفته (Enhanced Conversions) ارائه می‌شوند، بلافاصله قابل مشاهده نیستند. این نتایج مثبت معمولاً حدود یک ماه زمان می‌برند تا در گزارش‌های Google Analytics و همچنین گزارش‌ها و پیشنهادات تبلیغاتی Google Ads دیده شوند.

اگر مخاطبان شما شامل کاربرانی باشند که از طریق دستگاه‌های مختلف با بیزینس تعامل داشته‌اند، ممکن است تعداد این افراد در سگمنت های تعریف شده توسط شما، کمتر شود. دلیل این موضوع این است که داده‌های کاربران لاگین‌شده (User-ID) جدا از کاربران غیرلاگین نگهداری می‌شود. این موضوع می‌تواند فرصت شما را برای هدف‌گیری مجدد این کاربران در دستگاه‌های دیگر محدود کند. البته اگر Google Signals در آنالیتیکس را فعال کرده باشید، این کاهش تا حدی جبران می‌شود.

دستورالعمل فعال‌سازی جمع‌آوری داده‌های کاربر در Google Analytics

با فعال‌سازی این قابلیت، Google Analytics می‌تواند داده‌های ارائه‌شده توسط کاربران را از تمام دیتا استریم های موجود در Property شما جمع‌آوری کرده و آن‌ها را به اکانت های تبلیغاتی متصل به آنالیتیکس شما ارسال کند.

وارد ادمین شوید و در قسمت Data Collection and Modification، گزینه Data Collection را انتخاب کنید.

توجه: برای فعال‌سازی این قابلیت، باید در سطح Property دارای دسترسی Editor یا بالاتر باشید.

در بخش User-provided Data Collection، روی Turn on کلیک کنید.

گزینه Collect automatically detected user-provided data را فعال کنید تا Google Analytics بتواند داده‌های ارائه‌شده توسط کاربران را به‌صورت خودکار شناسایی و جمع‌آوری کند.

• اگر میخواهید این گزینه را فعال کنید، باید جمع‌آوری خودکار را در Google Tag نیز فعال کنید. این گزینه را می‌توانید بعد از روشن کردن قابلیت جمع‌آوری داده‌های کاربر تغییر دهید.

پس از مطالعه قواستفاده از داده‌های کاربر، روی Turn on کلیک کنید.

برای جمع‌آوری داده‌های کاربر از یکی از روش‌های زیر استفاده کنید:

زمان مناسب برای استفاده از قابلیت User-ID

داده‌های ارائه‌شده توسط کاربر (User-provided data) هم با قابلیت User-ID و هم بدون آن قابل استفاده هستند. قابلیت User-ID از شناسه‌های منحصربه‌فردی استفاده می‌کند که شما برای هر کاربر ایجاد و مدیریت می‌کنید. این شناسه‌ها باید با شناسه‌هایی که برای user-provided data collection استفاده می‌شوند، متفاوت باشند.

برای برخی وب‌سایت‌ها، مثل وب‌سایت‌های شرکتی، امکان پیاده‌سازی قابلیت User-ID وجود ندارد. اما برای سایت‌هایی مانند فروشگاه‌های اینترنتی، توصیه می‌شود یوزر آیدی ترکینگ را همراه با جمع‌آوری داده‌های کاربر راه‌اندازی کنید تا گزارش‌های دقیق‌تری از کاربران در Google Analytics داشته باشید.

اگر داده‌های کاربر ارسال شود اما User-ID ارسال نشود:

• داده‌های کاربران به‌صورت ناشناس (Pseudonymized) ذخیره می‌شود و برای شناسایی کاربران منحصربه‌فرد، حذف تکرار (Deduplication)، و گزارش‌دهی استفاده خواهد شد.
• در صورتی که چند نوع داده کاربر ارسال کنید، Google Analytics به ترتیب زیر اولویت‌بندی می‌کند:
  1. ایمیل
  2. تلفن
  3. نام و آدرس

نکته: اگر بعداً برای کاربرانی که قبلاً فقط داده‌های کاربر بدون User-ID داشتند، User-ID ارسال شود، این کاربران در گزارش‌ها به‌عنوان کاربران جداگانه شناسایی می‌شوند.

غیرفعال کردن قابلیت user-provided data collection

با اینکه تأیید قوانین مربوط به این قابلیت دائمی است، می‌توانید جمع‌آوری داده‌های ارائه‌شده توسط کاربر را در Google Analytics به روش‌های زیر متوقف کنید:

1. خاموش کردن جمع‌آوری داده‌های کاربر از طریق تنظیمات Google Analytics:
   در مسیر Admin > Data Settings > Data Collection، گزینه مربوط به جمع‌آوری داده‌های کاربر را غیرفعال کنید. این کار باعث می‌شود پردازش و دریافت داده‌های کاربر در Property شما متوقف شود.
2. خاموش کردن جمع‌آوری داده در تنظیمات تگ یا Tag Manager:
   اگر از Google Tag یا Tag Manager استفاده می‌کنید، می‌توانید جمع‌آوری داده‌های کاربر را از طریق این ابزارها غیرفعال کنید.
   • اگر داده‌های کاربر را از طریق Measurement Protocol ارسال می‌کنید، باید پیاده‌سازی خود را به‌روزرسانی کنید و ارسال داده‌های کاربر را متوقف کنید.
3. غیرفعال کردن استفاده از این داده‌ها در گزارش‌ها:
   اگر نمی‌توانید داده‌های ارسال‌شده به Analytics را تغییر دهید اما نمی‌خواهید از این قابلیت در گزارش‌ها استفاده کنید، می‌توانید Blended Reporting را در تنظیمات Reporting Identity غیرفعال کنید.

گاهی ممکن است بخواهید یک ایونت جدید ایجاد کنید که به صورت خودکار هنگام وقوع یک ایونت موجود با مقادیر خاصی از پارامترها ایجاد شود. برای مثال:
اگر بخواهید هنگام ورود کاربر به صفحه تشکر از تکمیل فرم، یک key event ثبت کنید، می‌توانید یک ایونت کاستوم با نام مثلاً confirm_form ایجاد کنید که هر زمان ایونت page_view با مقدار پارامتر page_location برابر با URL صفحه تشکر شما رخ داد، فعال شود. سپس می‌توانید ایونت confirm_form عنوان یک کانورژن (Key Event) تعیین کنید.

علاوه بر این، میتوانید نام یا پارامترهای مربوط به یک ایونت را در داشبورد آنالیتیکس تغییر دهید. این قابلیت به شما اجازه می‌دهد اشتباهات مربوط به ایونت ترکینگ به دلایل مختلف مثل اشتباه تایپی در نام ایونت، شرایط، یا پارامترها رخ داده‌اند، اصلاح کنید.

پیش از شروع

قبل از اینکه ایونت جدیدی ایجاد کنید یا نام یک ایونت موجود را تغییر دهید، این موارد را بررسی کنید:

1. اطمینان حاصل کنید که نام جدید، یک نام رزرو شده نیست
   • مطمئن شوید که نام انتخابی شما در لیست نام‌های رزرو شده توسط Google Analytics قرار ندارد.
2. تغییرات را با تیم خود مرور کنید
   • بررسی کنید که نام ایونت انتخابی با نام‌های دیگر در سیستم شما تداخل نداشته باشد یا ایونتی با نام مشابه قبلاً وجود نداشته باشد.
3. محدودیت‌های جمع‌آوری ایونت‌ها را مرور کنید
   • اطمینان حاصل کنید که تغییرات پیشنهادی از محدودیت‌های تعیین‌شده برای جمع‌آوری ایونت‌ها تجاوز نکند.

ایجاد یک ایونت از یک ایونت موجود

ایجاد یک ایونت جدید به این معنی است که یک ایونت موجود را کپی کرده و با همان پارامترها و هر پارامتر جدیدی که مشخص می‌کنید، به یک ایونت جدید تبدیل کنید.

1. به بخش Admin بروید و در قسمت Data Display روی Events کلیک کنید. شما باید دارای نقش Editor یا بالاتر در سطح property باشید تا بتوانید ایونت جدیدی از یک ایونت موجود ایجاد کنید.اگر دکمه Create event را در گوشه بالا سمت راست جدول نمی‌بینید، به این معنی است که نقش لازم برای ایجاد ایونت‌ها را ندارید.
2. روی Create event کلیک کنید و سپس Create را انتخاب کنید.
3. در بخش Custom event name، یک نام برای ایونت وارد کنید که با قوانین نام‌گذاری ایونت‌ها سازگار باشد.
4. در بخش Matching conditions، یک یا چند شرط مشخص کنید.
   • Google Analytics هر ایونتی که با شرایط مشخص‌شده شما مطابقت داشته باشد را کپی می‌کند.
   • به عنوان مثال، اگر شرطی مانند “event_name equals view_item” تعریف کنید، Analytics ایونت view_item را به ایونت جدید شما کپی می‌کند.
   • اگر می‌خواهید شرط تطبیق حساس به حروف کوچک و بزرگ باشد، از عملگرهایی استفاده کنید که شامل عبارت “(ignore case)” نیستند. برای مثال، به جای equals (ignore case) از equals استفاده کنید.
5. (اختیاری) پارامترهای ایونت منبع را کپی کنید.
   • به صورت پیش‌فرض، گزینه Copy parameters from the source event فعال است تا پارامترهای ایونت منبع را استفاده کند.
   • برای غیرفعال کردن این قابلیت، روی گزینه Copy parameters from the source event کلیک کنید.
6. (اختیاری) در بخش Modify parameters، پارامترهای ایونت کپی‌شده را تغییر دهید.
   • به عنوان مثال، اگر در شرایط تطبیق ایونت view_item را مشخص کرده‌اید، می‌توانید پارامتر currency را تغییر دهید.
   • توجه: با استفاده از ابزار ساخت ایونت نمی‌توانید عملیات ریاضی روی ایونت‌ها اعمال کنید. در عوض، باید مقدار به‌روزشده را در یک ایونت جدید ارسال کنید.
7. روی Create کلیک کنید.

فرض کنید ایونت موجود article_scroll زمانی فعال می‌شود که یک بازدیدکننده مقاله‌ای را به‌صورت کامل در وب‌سایت اسکرول می‌کند. حال، برای گزارش‌دهی جداگانه روی اسکرول صفحه محصولات (product.html)، می‌توانید یک ایونت جدید با نام product_scroll ایجاد کنید.
هر دو ایونت article_scroll و product_scroll در گزارش‌ها نمایش داده خواهند شد و داده‌های جمع‌آوری‌شده پس از فعال‌شدن ایونت جدید در دسترس خواهد بود.

ساخت ایونت بر اساس مقدار یک پارامتر

می‌توانید ایونتی جدید ایجاد کنید که بر اساس مقادیر خاصی از یک ایونت یا پارامتر موجود فعال شود. فرض کنید می‌خواهید یک ایونت سفارشی به نام large_purchase ایجاد کنید که هر زمان ایونت purchase با مقداری برابر یا بیش از $100 ارسال شد، ثبت شود.

تغییر یک ایونت موجود

تغییر یک ایونت به معنای بازنویسی ایونت موجود با افزودن، تغییر یا حذف پارامترها است. ایونت‌های تغییر داده‌شده پیش از ایونت‌های ایجادشده پردازش می‌شوند.

به عنوان مثال، اگر ایونت پیش‌فرض page_view که توسط Google ارائه شده است را تغییر دهید و آن را به یک صفحه خاص محدود کنید، دیگر داده‌ای از صفحات دیگر جمع‌آوری نخواهد شد. در چنین مواردی، بهتر است به جای تغییر ایونت اصلی، یک ایونت جدید بر اساس page_view ایجاد کنید تا ایونت اصلی بدون تغییر باقی بماند.

مراحل تغییر یک ایونت موجود

1. روی Modify event کلیک کنید و سپس Create را انتخاب کنید. شما باید دارای نقش Editor یا بالاتر در سطح property باشید تا بتوانید ایونت‌ها را تغییر دهید. اگر دکمه Modify event را در گوشه بالا سمت راست جدول نمی‌بینید، به این معنی است که نقش لازم برای تغییر ایونت‌ها را ندارید.
2. در بخش Modification name، یک نام وارد کنید که توصیفی از تغییرات باشد.
3. در بخش Matching conditions، یک یا چند شرط مشخص کنید.
   • شما می‌توانید ایونت‌هایی را تغییر دهید که حداقل یک پارامتر آن‌ها با تمام شرایط مشخص‌شده شما مطابقت داشته باشد.
   • به عنوان مثال، اگر شرطی مانند “event_name equals view_item” تعریف کنید، می‌توانید ایونت view_item را تغییر دهید.
   • اگر می‌خواهید شرط تطبیق حساس به حروف کوچک و بزرگ باشد، از عملگرهایی استفاده کنید که شامل عبارت “(ignore case)” نیستند. به عنوان مثال، به جای equals (ignore case) از equals استفاده کنید.
4. در بخش Modify parameters، پارامترهای ایونت موردنظر را تغییر دهید.
   • در این بخش می‌توانید تغییراتی مانند افزودن، تغییر یا حذف پارامترها انجام دهید.
   • توجه: با استفاده از ابزار ساخت ایونت نمی‌توانید عملیات ریاضی روی پارامترها انجام دهید. اگر به این نوع تغییرات نیاز دارید، باید مقدار جدید را در یک ایونت جدید ارسال کنید.
5. روی Create کلیک کنید.

نکات مهم درباره ترتیب اجرای ایونت‌ها

ایونت‌های تغییر داده‌شده به ترتیب ظاهر شدن آن‌ها در لیست Event modifications اجرا می‌شوند.

در این مثال، نحوه تغییر نام ایونت pub_article به publish_article توضیح داده شده است. پس از اعمال این تغییر، تمام داده‌های جمع‌آوری‌شده بعد از این تغییر، با نام publish_article در گزارش‌ها نمایش داده می‌شود و نه pub_article.

نکته مهم

• اگر ایونتی که می‌خواهید تغییر نام دهید، قبلاً به عنوان یک کانورژن (Key Event) تعیین شده باشد، پس از تغییر نام دیگر به عنوان ایونت کلیدی شناخته نخواهد شد.
• اگر فقط پارامترهای ایونت را تغییر دهید و نام آن را تغییر ندهید، ایونت همچنان به عنوان یک Key event باقی می‌ماند.

نام تغییر:

Change pub_article to publish_article

شرایط تطبیق:

تغییر پارامترها:

با استفاده از این تنظیمات، ایونت pub_article به publish_article تغییر می‌کند و داده‌های آینده با نام جدید ثبت و گزارش خواهند شد.

تغییر ترتیب رخداد ایونت‌های تغییر داده‌شده

ترتیب اجرای تغییرات ایونت‌ها برای داده‌ها بر اساس ترتیب آن‌ها در لیست تغییرات است. این ترتیب اهمیت دارد، به‌ویژه اگر تغییرات به یکدیگر وابسته باشند.

به عنوان مثال:
اگر در تغییر اول (Modification 1) یک ایونت را تغییر نام دهید و سپس از نام جدید آن برای ایجاد ایونت دیگری در تغییر دوم (Modification 2) استفاده کنید، باید تغییرات به ترتیب Modification 1 > Modification 2 اجرا شوند. اگر ترتیب تغییرات به‌درستی رعایت نشود، تغییر دوم (Modification 2) با خطا مواجه خواهد شد.

مراحل تغییر ترتیب ایونت‌ها

1. در بخش Admin و زیرمجموعه Data Display روی Events کلیک کنید.
2. روی Modify event کلیک کنید.
3. در پنل Event modifications روی Reorder کلیک کنید.
4. با درگ و دراپ کردن میتوانید ترتیب رخداد ایونت ها را تغییر دهید.
5. روی Apply کلیک کنید.

ویرایش یکی از ایونت‌های ایجاد یا تغییر داده‌شده

1. در بخش Admin و زیرمجموعه Data Display روی Events کلیک کنید.
2. روی Create event کلیک کنید.
3. در جدول Custom events، ایونتی را که می‌خواهید تغییر دهید، انتخاب کنید.
4. شرایط و پارامترها را بر اساس نیاز تغییر دهید.
5. روی Save کلیک کنید.

محدودیت‌ها و نکات مهم

1. تغییرات روی داده‌های قدیمی اعمال نمی‌شوند
   • ایونت‌های جدید و تغییرات فقط بر داده‌های آینده تأثیر می‌گذارند و تغییری در داده‌های قبلی ایجاد نمی‌کنند.
2. محدودیت در تعداد تغییرات و ایونت‌های جدید
   • شما می‌توانید حداکثر ۵۰ ایونت موجود را تغییر دهید و تا ۵۰ ایونت جدید مبتنی بر ایونت‌های موجود ایجاد کنید.
3. تأخیر در اعمال تغییرات
   • اعمال تغییرات ممکن است حداقل یک ساعت یا بیشتر طول بکشد تا در داده‌ها منعکس شود.
4. محاسبه تغییرات در سمت کاربر (Client-Side)
   • تغییرات قبل از ارسال داده‌ها به Google Analytics انجام می‌شوند و در مرورگر یا دستگاه کاربر محاسبه می‌شوند.
5. محدودیت در استفاده از پارامترهای آرایه آیتم‌ها (Items Array)
   • نمی‌توانید ایونت‌هایی را که بر اساس پارامترهای موجود در آرایه آیتم‌ها مانند item_brand، item_name یا item_id هستند ایجاد یا تغییر دهید (در صورتی که از gtag.js استفاده می‌کنید).
6. عدم امکان تغییر ایونت‌های ارسالی از طریق سرور (Server-Side)
   • ایونت‌هایی که از طریق تنظیمات سرور به سرور (Server-to-Server) ارسال می‌شوند، مانند ایونت‌هایی که با استفاده از Measurement Protocol ارسال می‌شوند، قابل تغییر نیستند.

Client ID در گوگل آنالیتیکس چیست، چطور کار می‌کند، و چه نقشی در تحلیل داده‌های کاربران دارد.در این مقاله، قرار است به زبانی ساده و روان توضیح دهیم که Client ID چیست، چطور توسط گوگل آنالیتیکس تولید و استفاده می‌شود، و در عین حال به محدودیت‌ها و نکات مهمی که باید درباره آن بدانید هم بپردازیم.

شناسه مشتری گوگل آنالیتیکس چیست؟

Client ID یک کد شناسایی منحصر به فرد است که گوگل آنالیتیکس برای هر مرورگر زمانی که یک کاربر از وبسایت شما بازدید می‌کند، ایجاد می‌کند. این کد به ردیابی تعاملات و فعالیت‌های کاربر در طول یک سشن کمک می‌کند و به شما اجازه می‌دهد رفتار مخاطبان خود را بهتر درک کنید.

Client ID به صورت تصادفی تولید می‌شود و هدف اصلی آن تشخیص تفاوت بین بازدیدکنندگان جدید (new user) و بازگشتی (returning user) و همچنین کمک به سازماندهی و جمع‌آوری داده‌های رفتاری کاربران (به عبارت دیگر، ارتباط دادن چندین ایونت به یک کاربر) است.

شناسه کاربر (Client ID) چگونه کار می‌کند؟

هنگامی که کاربری وارد وب‌سایتی با کد ردیابی Google Analytics می‌شود، یک کوکی First-Party با نام (_ga) در دستگاه یا مرورگر او ذخیره می‌شود. این کوکی حاوی شناسه‌ای منحصربه‌فرد است که به هر کاربر اختصاص داده می‌شود. به صورت پیش‌فرض، این شناسه تا دو سال ثابت باقی می‌ماند (در تئوری) و تغییر نمی‌کند. به همین دلیل، بازدیدها و تعاملات بعدی همان کاربر به همان شناسه مرتبط می‌شوند.

با این حال، مرورگرهای مدرن روزبه‌روز محدودیت‌های بیشتری برای عمر کوکی‌ها اعمال می‌کنند، بنابراین در عمل، طول عمر این شناسه اغلب کمتر از دو سال است.

Google Analytics در هنگام تعامل کاربر با وب‌سایت، داده‌هایی مانند بازدید صفحات، ایونت ها و تراکنش‌ها را جمع‌آوری کرده و آن‌ها را به شناسه کاربر متصل می‌کند. این فرآیند به صورت خودکار انجام می‌شود و امکان تجمیع رفتار کاربران را فراهم می‌سازد.

نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که Client ID تنها به دستگاه و مرورگری که کاربر از آن استفاده می‌کند محدود است. به عبارت دیگر، این شناسه نمی‌تواند کاربر را در دستگاه‌ها یا مرورگرهای مختلف ردیابی کند. بنابراین، اگر یک کاربر از مرورگر یا دستگاه دیگری وارد همان وب‌سایت شود، یک شناسه جدید برای او تولید شده و تعاملات او به عنوان سشن ها و کاربران جداگانه ثبت می‌شوند.

لازم به ذکر است که با پیاده سازی قابلیت کراس دامین ترکینگ در آنالیتیکس 4، میتوان یک یوزر را در چند دامنه متفاوت به صورت یکتا ردیابی کرد.

روش های پیدا کردن Client ID آنالیتیکس 4

برای پیدا کردن شناسه کاربر (Client ID) در Google Analytics، چند روش وجود دارد:

استفاده از گزارش یوزر اکسپلور در آنالیتیکس

برای پیدا کردن شناسه کاربر در Google Analytics 4، مراحل زیر را دنبال کنید:

• وارد حساب Google Analytics 4 خود شوید.
• به بخش Explore بروید.
• روی User Explorer کلیک کنید.
• در گزارش User Explorer، شناسه کاربر برای هر کاربر به صورت جداگانه نمایش داده می‌شود.

استفاده از BigQuery

در Google BigQuery، هر رویداد شامل یک فیلد به نام user_pseudo_id است که حاوی شناسه کاربر است.

بررسی کوکی _ga

این روش کمی فنی‌تر است:

ابزار توسعه‌دهنده مرورگر خود را باز کنید (معمولاً با فشار دادن کلید F12 در ویندوز یا کلیک راست و انتخاب گزینه “Inspect”). به تب Application بروید (در این مثال از Google Chrome استفاده شده است).

به بخش Cookies بروید و دامنه خود را انتخاب کنید. سپس کوکی _ga را پیدا کنید. مقدار این کوکی ممکن است شبیه به این باشد (البته مقدار در مورد شما متفاوت خواهد بود):

دو بخش آخر (که با یک نقطه از هم جدا شده‌اند) همان شناسه کاربر است. برای مثال، اگر مقدار کوکی این باشد: GA1.1.397373793.1735307452، مقدار شناسه کاربر برابر است با 397373793.1735307452.

در صورت نیاز می‌توانید برای دسترسی به این کوکی از گوگل تگ منیجر استفاده کنید.

در GTM به بخش Variables ، New ، 1st Party Cookie بروید و تنظیمات زیر را وارد کنید (نام آن را دقیقاً همان‌طور که در تصویر زیر نشان داده شده است وارد کنید):

این متغیر مقدار کامل کوکی مانند GA1.1.397373793.1735307452 را برمی‌گرداند. اگر میخواهید فقط دو بخش آخر را استخراج کنید، به Variables > New > Custom JavaScript بروید و کد زیر را وارد کنید (این کد تنها در صورتی کار می‌کند که متغیر کوکی 1st Party دقیقاً به همان نام تعریف شده باشد):

این کد شش کاراکتر اول کوکی _ga را حذف می‌کند و نتیجه چیزی شبیه به 397373793.1735307452 (یا هر مقدار دیگری که در کوکی ذخیره شده است) خواهد بود.

استفاده از دستور “get” در gtag()

کد ردیابی Google Analytics 4 (با نام GTAG) دستوری به نام “get” ارائه می‌دهد که می‌تواند مقادیر خاصی از فیلدها/پارامترهای GA4 را بازگرداند.

در اینجا مثالی از دستوری آورده شده است که می‌توانید مستقیماً در کنسول Google Chrome اجرا کنید:

gtag(‘get’, ‘G-XXXXXX’, ‘client_id’, function(clientId) {console.log(clientId)})

استفاده از تمپلیت تگ GTAG GET API در گوگل تگ منیجر

این روش از همان دستور get در مثال قبلی استفاده می‌کند، اما Simo Ahava این کار را برای کاربران Google Tag Manager آسان‌تر کرده است. او یک تمپلیت تگ ایجاد کرده که می‌توانید به کانتینر GTM خود اضافه کنید و سپس مقادیر فیلدهای خاص GA (از جمله client_id) را به data layer منتقل کنید.

در Google Tag Manager به Templates > Tag Templates > Search Gallery بروید و قالب GTAG GET API را پیدا کنید. آن را به کانتینر خود اضافه کنید.

سپس به بخش Tags > New > Tag Configuration > GTAG GET API بروید. شناسه اندازه‌گیری (Measurement ID) خود را وارد کنید، نامی برای تگ انتخاب و آن را ذخیره کنید. توجه کنید که تریگر به آن اضافه نکنید.

سپس، تگ نصب Google Tag موجود را باز کنید.

در Advanced Setting این تگ روی Tag Sequencing کلیک کنید. گزینه Fire a tag after GA4 config tag fires را انتخاب کنید و تگ GTAG GET API که تازه ایجاد کرده‌اید را انتخاب کنید.

دکمه Preview را در GTM بزنید. در نوار کناری سمت چپ در حالت Preview، ایونت جدیدی در data layer ظاهر می‌شود به اسم gtagApiGet که شامل client_id است.

اگر میخواهید از آن استفاده کنید، یک متغیر data layer برای آن ایجاد کنید (client_id). با توجه به این که کلاینت آیدی در یک آبجکت جاوا اسکریپتی قرار گرفته است، برای دسترسی به مقدار آن باید از ساختار چایلد و پرنتی استفاده کرد. یعنی: gtagApiResult.client_id

مهم: شناسه کاربر را به عنوان کاستوم دایمنشن به GA4 ارسال نکنید، زیرا این کار می‌تواند باعث مشکلات Cardinality شود.

چه زمانی باید client ID کاربران را ترک کنیم؟

دلایل دریافت شناسه کاربر (Client ID) به شرایط و اهداف شما بستگی دارد. برای اکثر کاربران GA4، نیازی به دریافت این شناسه نیست. با این حال، در برخی از موارد خاص، ممکن است به آن نیاز داشته باشید:

استفاده از Measurement Protocol

اگر شرکت شما قصد دارد داده‌ها را از طریق Measurement Protocol به GA4 ارسال کند، شناسه کاربر ضروری است.

• دولوپرها باید شناسه کاربر را از کاربران وب‌سایت شما دریافت کنند.
• این شناسه سپس در پایگاه داده یا سیستم مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) ذخیره می‌شود.
• با استفاده از این شناسه، سرور شما می‌تواند ایونت ها را مستقیماً به سرورهای GA4 ارسال کند.

ارسال داده به سیستم داخلی یا CRM

ممکن است تگ هایی در Google Tag Manager تعریف کرده باشید که داده‌ها را به سیستم داخلی یا CRM شما ارسال می‌کنند. در چنین حالتی، ممکن است بخواهید شناسه کاربر GA را همراه با داده‌ها ارسال کنید.

محدودیت‌های شناسه کاربر (Client ID) در Google Analytics

با اینکه شناسه کاربر یکی از اجزای اصلی Google Analytics است، دارای محدودیت‌هایی است که باید از آن‌ها آگاه باشید.

ردیابی بین دستگاه‌ها و مرورگرها (Cross-device and cross-browser tracking)

شناسه کاربر به دستگاه و مرورگر خاصی اختصاص داده می‌شود. بنابراین، نمی‌تواند کاربران را بین دستگاه‌ها یا مرورگرهای مختلف ردیابی کند.

اگر کاربری از دستگاه‌ها یا مرورگرهای متفاوت وارد یک وب‌سایت شود، برای هر بار ورود یک شناسه کاربر جدید ایجاد می‌شود و تعاملات او به‌عنوان سشن های جداگانه در Google Analytics ثبت می‌شود. این موضوع می‌تواند منجر به داده‌های پراکنده و درک نادرست از رفتار کاربران شود.

حذف و بلاک کردن کوکی‌ها (Cookie deletion and blocking)

کاربران می‌توانند کوکی‌ها را حذف یا بلاک کنند، که این کار باعث از بین رفتن شناسه کاربر می‌شود.

در چنین شرایطی، وقتی کاربر دوباره به وب‌سایت بازمی‌گردد، یک شناسه جدید ایجاد می‌شود و Google Analytics او را به‌عنوان یک بازدیدکننده جدید شناسایی می‌کند. این مسئله می‌تواند باعث بروز اختلاف در ردیابی Returning Users و کاهش دقت داده‌ها شود.

تفاوت Client ID و User ID در آنالیتیکس

گاهی اوقات کاربران Google Analytics (به‌ویژه مبتدیان) ممکن است شناسه کاربر (Client ID) را با شناسه کاربر (User ID) اشتباه بگیرند. هرچند Google Analytics از هر دوی آن‌ها پشتیبانی می‌کند، اما هدف و کاربرد آن‌ها متفاوت است.

محدوده ردیابی (Tracking Scope)

• Client ID برای ردیابی سشن و تعاملات فردی در یک دستگاه و مرورگر خاص استفاده می‌شود. اما قابلیت ردیابی کاربران در دستگاه‌ها یا مرورگرهای مختلف را ندارد.
• User ID امکان ردیابی کاربران در دستگاه‌ها و مرورگرهای مختلف را فراهم می‌کند. این ویژگی به شما کمک می‌کند که یک نمای کلی و جامع از مسیر و تعاملات کاربران با وب‌سایت خود داشته باشید.

نحوه ذخیره‌سازی (Storage)

• Client ID به‌صورت خودکار توسط Google Analytics تولید می‌شود و به عنوان یک کوکی First-Party (_ga) در مرورگر کاربر ذخیره می‌شود.
• User ID (برای کاربران ثبت‌نام‌شده) در پایگاه داده سیستم یا وب‌سایت شما ذخیره می‌شود و سپس به Google Analytics ارسال می‌گردد.

بیشتر بخوانید: تفاوت لوکال استوریج (Local storage) با سشن استوریج و کوکی (Cookie)

دقت داده‌ها (Data Accuracy)

• دقت Client ID می‌تواند به دلیل حذف یا بلاک شدن کوکی‌ها کم باشد. این موضوع ممکن است منجر به داده‌های پراکنده و درک نادرست از رفتار کاربران شود.
• User ID به دلیل اتصال به سیستم احراز هویت (Authentication System) معمولاً دقت بیشتری دارد و حتی در صورت حذف یا مسدودسازی کوکی‌ها همچنان قابل اعتماد است.

موارد استفاده

• Client ID برای ردیابی رفتارهای عمومی کاربران مفید است، مانند مقایسه بازدیدکنندگان جدید و بازگشتی، میانگین مدت زمان جلسه، و نرخ تبدیل. حتی با وجود حذف یا مسدودسازی کوکی‌ها، Client ID همچنان برای پیوند دادن ایونت های یک بازدیدکننده به یک سشن مفید است.
• User ID برای ردیابی پیشرفته‌تر مانند تجزیه و تحلیل بین دستگاهی (Cross-Device Analysis) استفاده می‌شود. با این حال، اگر وب‌سایت شما قابلیت ورود (Login) ندارد، امکان ارسال User ID در GA4 برای شما وجود نخواهد داشت.

Google Analytics 4 (GA4) مجموعه‌ای از متریک ها را برای اندازه‌گیری درآمد حاصل از وبسایت یا اپلیکیشن شما ارائه می‌دهد. سه مورد از مهم‌ترین این متریک ها، درآمد کل (Total Revenue) ، درآمد خرید (Purchase Revenue) و درآمد آیتم (Item Revenue) هستند.

• درآمد کل به مجموع کل درآمدی اشاره دارد که از خرید، تبلیغات و پس از کسر ریفاند حاصل می‌شود. این متریک با استفاده از فرمول زیر محاسبه می‌شود:

درآمد کل = purchase + Subscription revenue + Ad revenue – ریفاند

• درآمد خرید به مجموع کل درآمدی اشاره دارد که از فروش آنلاین و خریدهای درون‌برنامه‌ای حاصل می‌شود. این متریک با استفاده از فرمول زیر محاسبه می‌شود:

درآمد خرید = مجموع قیمت تمام آیتم‌های خریداری شده

• درآمد آیتم به درآمد حاصل از هر آیتم خریداری شده اشاره دارد. این متریک با استفاده از فرمول زیر محاسبه می‌شود:

درآمد آیتم = قیمت آیتم * تعداد آیتم خریداری شده

رابطه بین این سه متریک چیست؟

درآمد کل، جامعترین حالت این سه متریک است و شامل تمام درآمد حاصل از وبسایت یا اپلیکیشن شما می‌شود. درآمد خرید، زیرمجموعه‌ای از درآمد کل است و تنها شامل درآمد حاصل از فروش آنلاین و خریدهای درون‌برنامه‌ای می‌شود. درآمد آیتم، دقیق‌ترین حالت این سه متریک است و درآمد حاصل از هر آیتم خریداری شده را ردیابی می‌کند.

چگونه از این سه متریک برای سنجش درآمد کسب و کار خود استفاده کنیم؟

برای نظارت بر عملکرد درآمدی کسب‌وکار خود، تحلیل روندها، و اتخاذ تصمیمات آگاهانه، می‌توانید از سه معیار کلیدی بهره‌برداری کنید. این متریکها شامل کل درآمد، درآمد خرید، و درآمد آیتم می‌شوند.

کل درآمد:

• ردیابی رشد کلی: با بررسی روند کل درآمد، می‌توانید تصویر کاملی از عملکرد کلی کسب‌وکار خود به دست آورید.
• مقایسه با بودجه: این متریک به شما کمک می‌کند تا میزان تحقق بودجه درآمدی خود را ارزیابی کنید.

درآمد خرید:

• سنجش عملکرد فروش آنلاین یا خرید درون‌برنامه‌ای: با تحلیل روند درآمد خرید، می‌توانید عملکرد این بخش از کسب‌وکارتان را ارزیابی کنید.
• شناسایی محصولات پرفروش: با بررسی درآمد خرید بر اساس آیتم، می‌توانید محصولات یا خدماتی که بیشترین سهم را در درآمد دارند، شناسایی کنید.

درآمد آیتم:

• شناسایی محصولات پرفروش: این متریک به شما کمک می‌کند تا محصولات یا خدماتی که بیشترین فروش را داشته‌اند، شناسایی کنید.
• سنجش عملکرد کمپین‌های بازاریابی: با تحلیل درآمد آیتم بر اساس کمپین‌های مختلف، می‌توانید اثربخشی هر کمپین را ارزیابی کنید.

با درک تفاوت بین این سه متریک و نحوه استفاده از آن‌ها در Google Analytics 4، می‌توانید بینش‌های ارزشمندی در مورد عملکرد درآمدی کسب‌وکار خود به دست آورید و تصمیمات استراتژیک مؤثرتری اتخاذ کنید.